Tadeusz Wąsowski

Tadeusz Wąsowski

Tadzik

podpułkownik tytularny
Data urodzenia	26 lipca 1914
Data śmierci	15 sierpnia 2007
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Chrobry I”
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Tadeusz Wąsowski pseud. „Tadzik” (ur. 26 lipca 1914, zm. 15 sierpnia 2007) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik WP w stanie spoczynku, w momencie śmierci był ostatnim żyjącym oficerem batalionu „Chrobry I”, w powstaniu warszawskim dowodził plutonem.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Aleksandry^[1]. Zasadniczą służbę wojskową odbył w l. 1933/1934 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. W momencie wybuchu II wojny światowej walczył jako uczestnik polskiej wojny obronnej 1939. Był członkiem ZWZ/AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim jako podporucznik w batalionie „Chrobry I”, gdzie dowodził plutonem. W sierpniu 1944, jego pluton dokonał między innymi zdobycia niemieckich magazynów na Stawkach gdzie łupem powstańców padło działo przeciwpancerne z ciągnikiem z amunicją. Brał także udział w walkach w Banku Polskim, gdzie został ranny. Kanałami przeszedł ze Starego Miasta do Śródmieścia, pozostając w szpitalu na Powiślu, a następnie na ul. Hożej do końca powstania.

Absolwent Akademii Nauk Politycznych, długoletni pracownik NBP.

Pochowany 22 sierpnia 2007, na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi^[1]
• Medal za Warszawę 1939-1945^[1]
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945^[1]
• Krzyż Armii Krajowej
• Warszawski Krzyż Powstańczy
• Krzyż Partyzancki
• Odznaka Grunwaldzka

Przypisy

Bibliografia

• nekrologi „Gazeta Wyborcza” 18-19 sierpnia 2007