Tadeusz Wolski (agronom)

Tadeusz Wolski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 marca 2005
Dańków

Profesor nauk rolniczych
Specjalność: hodowla roślin
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Doktorat

1967
agronomia

Profesura

1989

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie – 1992
Akademia Rolnicza w Lublinie – 1998
Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Herb
Herb Lis

Tadeusz Wolski herbu Lis[1] (ur. 21 lutego 1924 w Warszawie, zm. 11 marca 2005 w Dańkowie) – polski uczony działający w dziedzinie nauk rolniczych, specjalizujący w agronomii i hodowli roślin, twórca nowych odmian zbóż, m.in. ozimego pszenżyta, członek rzeczywisty PAN.

Życiorys

Studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie ukończył w 1948 r., doktorat obronił w 1967 r., był docentem w Poznańskiej Hodowli Roślin. Tytuł profesora nauk rolniczych otrzymał w 1989 roku, był również członkiem korespondentem PAN. Krótko przed śmiercią (w grudniu 2004) wybrany na członka rzeczywistego PAN. Wchodził w skład rad naukowych Komitetu Hodowli i Fizjologii Roślin PAN, Instytutu Genetyki Roślin PAN w Poznaniu, Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej, Ogrodu Botanicznego PAN w Warszawie, Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie.

Był uważany za jednego z najwybitniejszych hodowców roślin w Polsce. Wprowadził do upraw nowe odmiany pszenicy (Dańkowska Biała, Grana, Dana Luna, Jana, Begra, Weneda, Lanca), żyta (Dańkowskie Złote, Dańkowskie Nowe, Chodan, Turbo, Motto), pszenżyta (Triticale, Lasko, Grado, Dagro, Bolero). Odmiany te wprowadzał także poza Polską, w NRD, Bułgarii, Rumunii, Czechosłowacji, RFN, Francji, Austrii, Belgii, Szwecji, Szwajcarii, Luksemburgu, Nowej Zelandii. Opublikował ponad 100 prac naukowych, m.in. Hodowla roślin rolniczych (w: Gospodarka nasienna, 1974), rozdziały o hodowli roślin w Biologii żyta (pod red. C. Tarkowskiego, 1984).

Życie prywatne

Był synem Władysława Wiktora Feliksa Wolskiego (1888–1949) i Marii z domu Janasz (1899–1971)[2] oraz mężem Anny Branickiej z Wilanowa herbu Korczak. Synowie: Mikołaj Władysław Wolski i Xawery Aleksander Wolski, malarz[3].

Zmarł 11 marca 2005 w Dańkowie[2] i został pochowany w Błędowie, pow. grójeckim, na cm. parafialnym[1].

Nagrody i odznaczenia

Był laureatem m.in. Nagrody im. Stanisława Staszica (1976) oraz Nagrody Sekretarza Naukowego PAN (z zespołem, 1982). Został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Sztandaru Pracy I oraz II klasy (1952)[4], Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1995)[5]. W 1992 Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie narodziła go tytułem doktora honoris causa, a 1998 roku to samo wyróżnienie otrzymał od Akademii Rolniczej w Lublinie[6]. Wybrane publikacje

  • Hodowla zbóż ozimych w Stacjach Hodowli Roślin Dańków-Laski, Choryń (1980)
  • Składniki pokarmowe i antyodżywcze występujące w roślinach (2001, współautor, ISBN 83-88253-45-X)

Przypisy

  1. ↑ a b Marek Minakowski, Tadeusz Wolski h. Lis, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-20].
  2. ↑ a b Tadeusz Wolski. [dostęp 2019-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-28)].
  3. ↑ Ostatnia z Branickich. Straciła pałac w Wilanowie, zesłano ją do Rosji, ukochany ożenił się z inną. [dostęp 2016-01-31].
  4. ↑ M.P. z 1952 r. nr 52, poz. 701.
  5. ↑ M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639
  6. ↑ Rakowska Maria: Profesor Tadeusz Wolski — w osiemdziesiąte urodziny. "Biuletyn IHAR" nr 233, 2004. s. 6

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
POL COA Lis.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez Avalokitesvara ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Lis