Tadeusz Zapałowicz

Tadeusz Zapałowicz
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1857
Wadowice

Data i miejsce śmierci

16 maja 1936
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

18841921

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).pngArmia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

7 Pułk Huzarów
6 Dywizja Kawalerii

Stanowiska

szef sanitarny Twierdzy Kraków

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Tadeusz Zapałowicz (ur. 25 marca 1859 w Wadowicach, zm. 16 maja 1936 w Krakowie) – lekarz, tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Był synem Antoniego, lekarza, i Olimpii z Kwiecińskich. W 1878 ukończył cesarskie i królewskie Wyższe Realne Gimnazjum w Wadowicach i Wydział Medycyny Uniwersytetu Wiedeńskiego. W gimnazjum uczęszczał do jednej klasy z Wojciechem Dobija, późniejszym generałem brygady [1]. 1 października 1884 rozpoczął zawodową służbę w csarskiej i królewskiej Armii, a 21 marca 1885 uzyskał doktorat wszechnauk lekarskich.

Od czerwca 1886 do marca 1887 był lekarzem c. i k. 7 Pułku Huzarów w Debreczynie. W 1901 został szefem sanitarnym 18 Dywizji Piechoty w Pradze, a trzy lata później szefem sanitarnym Dywizji Kawalerii Jarosław w Jarosławiu. Od lipca 1914 do maja 1917 był szefem sanitarnym X Korpusu w Przemyślu. 1 maja 1917 został mianowany generałem lekarzem sztabowym (niem. generalstabsarzt [2]) oraz wyznaczony na stanowisko szefa sanitarnego Twierdzy Kraków i komendanta Szpitala Garnizonowego Nr 15.

22 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała majora lekarza [3]. Pełnił służbę na stanowisku szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego "Kraków". 1 maja 1920 został zatwierdzony w stopniu generała podporucznika ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920 w Korpusie Lekarskim [4]. Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu generała podporucznika lekarza [5]. 26 października 1923 Prezydent RP, Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała dywizji [6].

Był członkiem Komitetu Wykonawczego Komitetu Obrony Państwowej w Krakowie w 1920 roku[7].

Zmarł 16 maja 1936 w Krakowie. Pochowany w Wadowicach.

Żonaty z Ludmiłą z Wężowiczów, z którą miał trzy córki: Marię (1895), Krystynę (1899) i Zofię (1902).

Przypisy

  1. Gustaw Studnicki, Pierwsza wśród równych ... s. 347.
  2. Stopień generała lekarza sztabowego odpowiadał stopniowi generała majora. Stopień ten uzyskali również: Ignacy Link (1909), Zdzisław Hordyński-Juchnowicz (1911), Bronisław Longchamps de Berier (1911), Bronisław Majewski (1912), Leopold Terenkoczy (1915) i Aleksander Majewski (1917). Ponadto tytuł generała lekarza sztabowego uzyskali: Mikołaj Munk (1891), Eugeniusz Pokorny (1905), Konstanty Błachowski (1910), Henryk Wierusz-Kowalski (1910), Michał Martynowicz (1918).
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 25 z 06.03.1919 r.
  4. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 18 z 15.05.1920 r.
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 15.01.1921 r.
  6. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.
  7. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 476.

Bibliografia

  • Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
  • Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410.
  • Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.
  • Gustaw Studnicki, Pierwsza wśród równych. Dzieje Gimnazjum i Liceum w Wadowicach, Towarzystwo Miłośników Ziemi Wadowickiej, Wadowice 1991, ISSN 0239-9571.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet gen dyw.svg
Naramiennik generała dywizji Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP