Tahure (1918)
| ||
![]() | ||
Historia | ||
Wodowanie | marzec 1918 | |
![]() | ||
Wejście do służby | 1919 | |
Zatopiony | 29 kwietnia 1944 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 644 t (standardowa) 850 t (pełna) | |
Długość | 74,9 m | |
Szerokość | 8,7 m | |
Zanurzenie | 3,2 m | |
Napęd | ||
2 turbiny parowe o łącznej mocy 5000 KM, 2 śruby | ||
Prędkość | 20 węzłów | |
Uzbrojenie | ||
2 działa 138 mm (2xI) 1 działo plot. 75 mm | ||
Załoga | 103 |
Tahure − francuskie awizo 1. klasy typu Arras, zbudowane w 1919 roku i pozostające w służbie Marine Nationale do II wojny światowej. Okręt operował na wodach Indochin Francuskich, biorąc między innymi udział w bitwie pod Ko Chang. Został zatopiony 29 kwietnia 1944 roku przez amerykański okręt podwodny „Flasher”.
Historia
„Tahure” był jednym z 30 awiz (określanych również jako kanonierki) typu Arras, których budowa została rozpoczęta jeszcze podczas I wojny światowej. Zwodowany w marcu 1918 roku, wszedł do linii w roku następnym. Wybuch II wojny światowej zastał okręt w składzie francuskiej eskadry dalekowschodniej (Forces Navales en Extrême-Orient), dowodzonej przez admirała Jeana Decoux. 17 stycznia 1941 roku zespół francuski, składający się z krążownika lekkiego „La Motte-Picquet” i czterech awiz, w tym „Tahure”, starł się z jednostkami syjamskimi w rejonie wyspy Ko Chang. Francuzi odnieśli zwycięstwo w bitwie, zaś „Tahure” współuczestniczył w zatopieniu torpedowca „Chonburi”. Artylerzyści awiza wystrzelili 85 pocisków kalibru 138 mm, zaś francuski okręt nie poniósł żadnych strat od ognia przeciwnika.
W późniejszym okresie „Tahure” był wykorzystywany przez wierne rządowi Vichy siły jako eskortowiec na wodach indochińskich. 29 kwietnia 1944 roku został storpedowany i zatopiony w rejonie Hajnanu przez USS „Flasher”.
Opis konstrukcji
„Tahure” miał kadłub o długości całkowitej 74,9 m, szerokości maksymalnej 8,7 m i zanurzeniu 3,2 m. Wyporność standardowa wynosiła 644 tony metryczne, pełna 850 ton. Napęd stanowiły dwie turbiny parowe Parsonsa o łącznej mocy 5000 KM, zasilane w parę przez dwa kotły parowe i napędzające dwie śruby. Prędkość maksymalna wynosiła 20 węzłów.
Okręt był uzbrojony w dwa pojedyncze działa kal. 138 mm, osłonięte maskami ochronnymi, ustawione przed i za nadbudówką na śródokręciu oraz jedno działo przeciwlotnicze kal. 75 mm na pokładzie dziobowym. Nominalna załoga wynosiła 103 osoby.
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway's All the World's Fighting Ships 1906-1921. London: 1986. ISBN 0-85177-245-5
- Michał Glock: Tahure: Francuska kanonierka typu Arras. „Modelarstwo Okrętowe”. 14 (1/2008). ISSN 1895-2216.
Media użyte na tej stronie
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)
L'aviso Tahure de la marine militaire française avant 1939