Taiji
| |||||||||||
| |||||||||||
Taiji – chińska koncepcja filozoficzna związana z konfucjanizmem oraz taoizmem, tłumaczona jako „najwyższa ostateczność”. Taiji to nazwa stanu wszechświata, w którym doszło do podziału na yin i yang; jest przeciwieństwem wuji, stanu sprzed tego podziału.
Etymologia
Znak ji (极) w języku chińskim oznacza „belkę kalenicową”. Z kolei słowo tai (太) jest używane do stopniowania rzeczowników.
Taiji to zatem dosłownie „najwyższa belka kalenicowa”. Termin ten ma oznaczać byt, który jednocześnie łączy i rozgranicza świat na dwa pierwiastki yin i yang, tak jak belka kalenicowa jednocześnie łączy i rozgranicza dwie połacie dachowe (zacienioną i oświetloną słońcem). Ten fenomen jednoczesnego łączenia i rozgraniczenia jest wyrażany za pomocą taijitu, czyli „diagramu taiji”.
Przeciwieństwem taiji jest wuji - stan wszechświata, w którym nie doszło jeszcze do podziału na yin i yang.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Chinese character for the word Tao 道 (U+9053).
Znak ten składa się z białej lewej strony z czarną kropką na górze i czarnej prawej strony z białą kropką na dole. Jest bardzo znanym znakiem i jest jednym z niewielu znaków, po którym rozpoznajemy, ze rzecz oznakowana nim, jest z Japonii. Złożenie tych dwóch cześci oznacza na jeżyk polski słowa: ,,W każdej złej rzeczy jest coś dobrego i w każdej dobrej rzeczy jest coś złego.