Tajwańska kolej wysokich prędkości

Kolej dużych prędkości na Tajwanie (chiń. trad. 台灣高速鐵路; pinyin Táiwān Gāosù Tiělù) – tajwańska linia kolei dużych prędkości, łącząca Tajpej na północy wyspy i Kaohsiung na południu (wyspa ma długość 377 km). Trasa została oddana do użytku 5 stycznia 2007, całość liczy 349,5 kilometrów. Po odcinku poruszają się pociągi Shinkansen typu 700T, osiągające prędkość 300 km/h, dzięki czemu podróż pomiędzy Tajpej a Kaohsiung skróciła się z 4,5 godziny do około 90 minut.

Całkowity koszt projektu oszacowywany jest na około 15 miliardów dolarów, i jest to dotychczas jedna z największych prywatnie sfinansowanych inwestycji transportowych na świecie.

Przebieg

Zaplanowano trzynaście stacji tajwańskiej kolei dużych prędkości, pierwszy odcinek składający się z ośmiu stacji (w Tajpej, Banqiao, Taoyuan, Xinzhu, Taizhong, Jiayi, Tainan i Zuoying) otwarty został 5 stycznia 2007. Kolejne 3 stacje (w Miaoli, Zhanghua i Yunlin) otwarto w grudniu 2015 roku. W lipcu 2016 roku linię przedłużono do stacji w Nangang. Planowana jest kolejna stacja w Kaohsiung.

Przebieg trasy tajwańskiej kolei dużych prędkości

Stacja	Stan obecny	Położenie
Nangang	ukończona	odcinek podziemny
Tajpej	ukończona	odcinek podziemny
Banqiao	ukończona	odcinek podziemny
Taoyuan	ukończona	odcinek podziemny odnoga do lotniska
Xinzhu	ukończona	odcinek nadziemny
Miaoli	ukończona	odcinek nadziemny
Taizhong	ukończona	odcinek nadziemny
Zhanghua	ukończona	odcinek nadziemny
Yunlin	ukończona	odcinek nadziemny
Jiayi	ukończona	odcinek nadziemny
Tainan	ukończona	odcinek nadziemny
Zuoying	ukończona	odcinek naziemny
Kaohsiung	(w planie)	odcinek podziemny

Historia

Początki

W 1981 roku władze Arabii Saudyjskiej zaproponowały stworzenie systemu linii kolei miejskich na Tajwanie. Początkowo linie te miały mieć w sumie 22 km długości i miały się składać z dwóch linii dwutorowych, jedna linia dla ruchu podmiejskiego i druga dla dalekobieżnego.

W 1982 roku podczas budowy tego systemu zmieniono plany i zamiast linii o szerokości 1067 mm (japońska) zbudowano 1435 mm (europejska), przez co prędkość konstrukcyjna wzrosła z 200-250 km/h do 300 km/h.