Takeo Takagi
![]() | |
Kaigun-taishō | |
Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1911–1944 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | „Nagara”, „Takao”, „Mutsu” |
Stanowiska | dowódca 6. Floty |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Takeo Takagi (jap. 高木 武雄 Takagi Takeo; ur. 25 stycznia 1892[1] w Iwaki, zm. 8 czerwca 1944 na wodach Saipanu) – admirał Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, poległ w bitwie o Saipan podczas II wojny światowej.
Życiorys
Urodził się w mieście Iwaki w prefekturze Fukushima. W 1911 został absolwentem 39. rocznika Akademii Cesarskiej Marynarki Wojennej[2], zajmując 17. pozycję na 148. kadetów. Służył na krążowniku „Aso” i pancerniku „Shikishima” jako midszypmen, zaś po promocji na podporucznika marynarki, na krążowniku „Asama” i pancerniku „Kawachi”.
Jako kapitan pełnił służbę na okręcie podwodnym S-15, zaś po zaawansowanym szkoleniu z nawigacji i używania torped został oficerem dowodzącym okrętu podwodnego S-24. Po ukończeniu Akademii Cesarskiej Marynarki Wojennej został mianowany komandorem podporucznikiem i objął dowództwo nad okrętem podwodnym Ro-28, zaś w 1926 Ro-68. W 1928 został promowany do rangi komandora porucznika i pełnił różne funkcję w dowództwie marynarki. W 1931 został wysłany do Stanów Zjednoczonych i Europy, zaś rok później awansowany na komandora.
Takagi został dowódcą kolejno: krążownika „Nagara” w 1933, krążownika „Takao” w 1936 i pancernika „Mutsu” w 1937. Promocję na kontradmirała otrzymał 15 listopada 1938, zaś w 1939 pełnił funkcję szefa 2. Sekcji Cesarskiego Sztabu Marynarki.
W chwili wybuchu wojny na Pacyfiku dowodził siłami marynarki wspierającymi inwazję na Filipiny, by zaraz potem kierować flotą osłaniającą lądowanie na Jawie w Holenderskich Indiach Wschodnich. Dowodził w bitwie na Morzu Jawajskim[3], zatapiając dwa krążowniki i trzy niszczyciele przy własnej stracie jednego, uszkodzonego niszczyciela.
1 maja 1942 został wiceadmirałem. Dowodził grupą lotniskowców złożoną z „Shōkaku” i „Zuikaku” podczas operacji „Mo”. Jako wyższy dowódca brał udział w bitwie na Morzu Koralowym.
W listopadzie 1942 został przeniesiony na stanowisko dowódcy bazy marynarki Mako, zaś w kwietniu 1943 na stanowisko dowódcy bazy Takao. 21 czerwca 1943 został ponownie powołany na pierwszą linię frontu, kiedy mianowano go dowódcą 6. Floty[3] (okrętów podwodnych), bazujących na Marianach.
Poległ podczas bitwy o Saipan w 1944. Nie został odnaleziony, nie wiadomo więc czy popełnił samobójstwo, czy zginął próbując uciec na okręcie podwodnym[2]. Pośmiertnie został mianowany admirałem.
Wybrane odznaczenia
- Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Wschodzącego Słońca[3]
- Złote Promienie z Rozetą Orderu Wschodzącego Słońca[3]
- Order Złotej Kani II klasy[3]
- Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito
Stopnie wojskowe
- Kaigun-shōi-kōhosei ([kadet-podporucznik marynarki) – 18 lipca 1911
Kaigun-shōi (podporucznik marynarki) – 1 grudnia 1912
Kaigun-chūi (porucznik marynarki) – 1 grudnia 1914
Kaigun-tai'i (kapitan marynarki) – 1 grudnia 1917
Kaigun-hōsa (komandor podporucznik) – 1 grudnia 1923
Kaigun-chūsa (komandor porucznik) – 1 grudnia 1928
Kaigun-taisa (komandor) – 1 grudnia 1932
Kaigun-shōshō (kontradmirał) – 15 listopada 1938
Kaigun-chūjō (wiceadmirał) – 1 maja 1942
- Kaigun-taishō (admirał) – 8 lipca 1944 (pośmiertnie)
Bibliografia
- Richard Fuller: Hirohito's Samurai. Leaders of the Japanese Armed Forces, 1926-1945. Arms and Armour Press, 1991. ISBN 1-55750-914-X.
- David Brown: Warship Losses of World War Two. Naval Institute Press, 1990. ISBN 1-55750-914-X.
- Paul S. Dull: A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941–1945. Naval Institute Press, 1978. ISBN 0-87021-097-1.
- Tameichi Hara: Japanese Destroyer Captain. New York & Toronto: Ballantine Books, 1961. ISBN 0-345-27894-1. – Relacja z pierwszej ręki kapitana japońskiego niszczyciela „Amatsukaze”
- James D. Hornfischer: Ship of Ghosts: The Story of the USS Houston, FDR's Legendary Lost Cruiser, and the Epic Saga of Her Survivors. Bantam, 2006. ISBN 0-553-80390-5.
- Samuel Eliot Morison: The Rising Sun in the Pacific 1931 – April 1942, vol. 3 of History of the United States Naval Operations in World War II. Castle Books, 1958 (wznowienie 2001). ISBN 0-7858-1304-7.
- Duane Schultz: The last Battle Station: The Story of the USS Houston. St Martins Press, 1985. ISBN 0-312-46973-X.
- F. C. van Oosten: The Battle of the Java Sea (Sea battles in close-up; 15). Naval Institute Press, 1976. ISBN 0-87021-911-1.
- The Short, Unhappy Life of ABDACOM. W: Ronald Spector: Eagle Against the Sun : The American War With Japan. Naval Institute Press, 1985. ISBN 0-394-74101-3.
- Brendan Whiting: Ship of Courage: The Epic Story of HMAS Perth and Her Crew. Australia: Allen & Unwin Pty., Limited, 1995. ISBN 1-86373-653-0.
- Walter G. Winslow: The Fleet the Gods Forgot: The U.S. Asiatic Fleet in World War II. Naval Institute Press, 1994. ISBN 1-55750-928-X.
- De Slag in de Javazee (Bitwa na Morzu Jawajskim). Niek Koppen (Reżyser) NFM/IAF, Holandia. 1995. – Trwający 135 minut film dokumentalny o bitwie. Zdobył nagrodę „Złotego Cielca” za „Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny” na Holenderskim Festiwalu Filmowym w 1996.
Przypisy
- ↑ Nishida, Imperial Japanese Navy
- ↑ a b Pacific War Online Encyclopedia • Takagi Takeo (1892–1944) (ang.) [dostęp 2016-04-30]
- ↑ a b c d e Naval History • Takeo Takagi (ang.) [dostęp 2016-04-30]
Linki zewnętrzne
- Hiroshi Nishida: Imperial Japanese Navy. [dostęp 2014-05-06].
- Japanese Operations in the Southwest Pacific Area, Volume II – Part I, United States Army Center of Military History, 1994 (Reports of General MacArthur) [dostęp 2006-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2008-01-25] . – Tłumaczenie oficjalnego zestawienia Japońskiego Biura Demobilizacyjnego na temat udziału Cesarskiej Armii i Marynarki na południowo-wschodnim Pacyfiku w czasie II wojny światowej
- Breaching the Marianas: The Battle for Saipan (Marines in World War II Commemorative Series)
- Hoffman, Major Carl W., USMC: Saipan: The Beginning of the End. [w:] USMC Historical Monograph [on-line]. Historical Branch, United States Marine Corps, 1950. [dostęp 2005-12-19].
- L Klemen: Rear-Admiral Takeo Takagi. [w:] Dutch East Indies 1941–1942 Website [on-line]. [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-08)].
Media użyte na tej stronie
Rank Badge of Kaigun Taishō (collar)
Autor: David Newton, uploader was Denelson83, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Naval ensign of the Imperial Japanese Navy and the Japan Maritime Self-Defense Force
Baretka Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia).
Baretka Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia).
Baretka Orderu Złotej Kani II Klasy (Japonia).
Autor: Oleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Taisho Enthronement Commemorative Medal 1915 (Japan)
Rank badge of Kaigun Shoi (collar)
Rank badge of Kaigun Chui (collar)
Rank badge of Kaigun Taii (collar)
Rank badge of Kaigun Shosa (collar)
Rank badge of Kaigun Chusa (collar)
Rank badge of Kaigun Taisa (collar)
Rank badge of Kaigun Shōshō (collar)
Rank badge of Kaigun Chūjō (collar)
Japanese admiral Takagi Takeo
Rank Badge of Kaigun Taishō (collar)