Takijja

Takijja (arab. ‏تقية‎ taqīya „obawa, ostrożność, roztropność”[1]) – obowiązujące w islamie ukrywanie i przyzwolenie na ukrywanie prawdziwych wierzeń w wypadku prześladowań religijnych (lub osobistego niebezpieczeństwa). Pochodzi ono z Koranu (3:28 [chyba że obawiacie się z ich strony jakiegoś niebezpieczeństwa] i 16:106), hadisów, tafsiru i orzeczeń sądów koranicznych. Takijja jest niemal tak stara jak islam i po raz pierwszy została użyta w 612 roku przez Ammara ibn Jasira. Początkowo stosowana była głównie przez szyitów, prześladowanych w tym czasie przez urzędowy sunnizm i kalifów. Obecnie jest aprobowana również przez część sunnitów (wiele autorytetów religijnych i zwykłych wyznawców sunnickich uważa ją jednak za tchórzostwo). W historii często stosowana była przez imamitów i różne wyznania pochodzenia ismailickiego. Obecnie często stosowana przez Ahl-e hakk i jezydów.

Koran 3:28

Niech wierzący nie biorą sobie za przyjaciół niewiernych, z pominięciem wiernych! A kto tak uczyni, ten nie ma nic wspólnego z Bogiem, chyba że obawiacie się z ich strony jakiegoś niebezpieczeństwa.

Koran 9:1

Bóg i Jego Posłaniec są wolni od zobowiązań względem tych spośród bałwochwalców, z którymi zawarliście przymierze!

Koran 16:106

Ten, kto nie wierzy w Boga, choć przedtem w Niego wierzył – z wyjątkiem tego, kto został zmuszony, lecz serce jego jest spokojne w wierze – ten, kto otworzył swą pierś na niewiarę – nad nimi wszystkimi będzie gniew Boga i spotka ich kara ogromna!

Hadis Sahih Bukhari[2]

To usłyszał apostoł Allaha mówiąc: Ten, który czyni pokój pomiędzy ludźmi poprzez wymyślanie dobrych informacji lub mówienie dobrych rzeczy, nie jest kłamcą.

Hadis Sahih Bukhari[3]

Ilekroć mówię ci opowiadanie od apostoła Allaha, przez Allaha, wolałbym raczej spaść z nieba niż przypisać mu fałszywą wypowiedź, ale jeżeli coś powiem pomiędzy mną a tobą (nie Hadis), wtedy to rzeczywiście był podstęp (tzn. mogę powiedzieć rzeczy po prostu by oszukać wroga)

Hadis Sahih Bukhari[4]

Prorok powiedział: Kto jest gotowy, by zabić Ka'b bin Ashraf (tzn. Żydów). Muhammad bin Maslama odpowiedział: Czy chcesz bym go zabił? Prorok odpowiedział twierdząco. Muhammad bin Maslama powiedział: Zatem pozwól mi powiedzieć co będę chciał. Prorok odpowiedział: Chcę (tzn. pozwalam ci).

Hadis Sahih Bukhari[5]

(Zaprawdę) uśmiechamy się do niektórych ludzi, podczas kiedy nasze serca przeklinają (tych samych ludzi).

Al-Sirah al-Halabiyyah (Życie Proroka)[6]

Po podbiciu miasta Khaybar przez muzułmanów, przed oblicze Proroka zbliżył się Hajaj ibn Aalat i powiedział: „O Proroku Allaha! Mam w Mekce dużo bogactwa i krewnych, i chciałbym ich odzyskać; czy będzie mi wybaczone jeżeli źle się wypowiem o tobie (aby uniknąć prześladowań)?” Prorok wybaczył mu i powiedział: „Powiedz cokolwiek będziesz musiał powiedzieć”.

Jalala al-Din al-Suyuti[7]

Abd Ibn Hameed z upoważnienia al-Hassana, powiedział: „al-Taqiyya jest dopuszczalna do Dnia Sądu [Ostatecznego]”.

Zobacz też

  • ketman

Przypisy

  1. Hans Wehr: A dictionary of modern written Arabic. Red. J Milton Cowan. Wyd. trzecie. Ithaca (Nowy Jork): Spoken Language Services, 1976, s. 1094. ISBN 0-87950-001-8. (ang.).
  2. Volume 3, Book 49, Number 857. usc.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)]. That she heard Allah's Apostle saying, "He who makes peace between the people by inventing good information or saying good things, is not a liar."
  3. Volume 9, Book 84, Number 64. usc.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-02)]. Whenever I tell you a narration from Allah's Apostle, by Allah, I would rather fall down from the sky than ascribe a false statement to him, but if I tell you something between me and you (not a Hadith) then it was indeed a trick (i.e., I may say things just to cheat my enemy).
  4. Volume 4, Book 52, Number 271:. usc.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-27)]. The Prophet said, "Who is ready to kill Ka'b bin Ashraf (i.e. a Jew)." Muhammad bin Maslama replied, "Do you like me to kill him?" The Prophet replied in the affirmative. Muhammad bin Maslama said, "Then allow me to say what I like." The Prophet replied, "I do (i.e. allow you)."
  5. Sahih al-Bukhari, Vol.7, s.102 (Verily) we smile for some people, while our hearts curse (those same people).
  6. Al-Sirah al-Halabiyyah Vol.3, s.61 After the conquest of the city of Khaybar by the Muslims, the Prophet (PBUH&HF) was approached by Hajaj Ibn `Aalat and told: "O Prophet of Allah: I have in Mecca some excess wealth and some relatives, and I would like to have them back; am I excused if I bad-mouth you (to escape persecution)?" The Prophet (PBUH&HF) excused him and said: "Say whatever you have to say."
  7. Jalala al-Din al-Suyutiw, książka "al-Durr al-Manthoor Fi al-Tafris al-Ma'athoor" Vol.2, s.176 Abd Ibn Hameed, on the authority of al-Hassan, said: "al-Taqiyya is permissible until the Day of Judgment."

Media użyte na tej stronie

Mosque02.svg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to DarkPhoenix (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
This image was originally created by User:Cunado19. The minarets are based on a mosque in Aswan, Egypt, as seen in this image. The original file, Image:Mosque02.png, was converted to the current vector version by User:DarkPhoenix.