Takin złoty

Takin złoty

Budorcas taxicolor
Hodgson, 1850
Takin stokowy (B. taxicolor bedfordi) – Ogród zoologiczny w Szanghaju
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	koziorożce
Rodzaj	takin
Gatunek	takin złoty
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
narażony na wyginięcie
Zasięg występowania

Takin złoty^[2] (Budorcas taxicolor) – ssak z rodziny wołowatych (Bovidae). Jego najbliższym krewniakiem jest piżmowół arktyczny. Najbardziej aktywny wieczorem i nocą. Pochodzi ze wschodnich Himalajów.

Wygląd: Długość ciała ok. 2 m, wysokość do 1,3 m, waga do 350 kg. Gruba sierść w kolorze od żółto-złotego, beżowego, ciemnoczerwonego do czarnego. Przedstawiciele obu płci posiadają krótkie, grube rogi.

Występowanie: wschodnie Himalaje i Wyżyna Tybetańska, od 2500 do 4250 m n.p.m.

Ruja i poród: Lipiec-sierpień. Byki w tym okresie są bardzo niebezpieczne. W tym czasie zwierzęta (aż do końca jesieni lub początku zimy) tworzą większe stada. Samice w mniejszych stadach (wiosna, zima) rodzą cielęta w kwietniu lub marcu.

Takiny w Polsce: Takiny złote można zobaczyć w ogrodach zoologicznych w Krakowie, Wrocławiu i Gdańsku, natomiast tybetańskiego w Warszawie i Nowym Zoo w Poznaniu, gdzie prezentowane jest także stado takinów złocistych.

Podgatunki takinów

Takin tybetański

Takin stokowy

Takin bhutański

Takin złoty (podgatunek)

Przypisy