Taksy wojewodzińskie

Taksy wojewodzińskie – sztywne narzucenie przez wojewodę cen towarów krajowych i zagranicznych (z wyjątkiem zboża). Taksy wprowadził król Władysław II Jagiełło statutem warckim w 1423 r. (następnie potwierdzali go jego następcy statutami nieszawskimi w 1454 i przywilejem piotrkowskim w 1496) i stosowano je aż do rozbiorów. Początkowo dotyczyły tylko wyrobów rzemieślniczych, później rozszerzono ich stosowanie. Był to przejaw ekonomicznej dominacji szlachty nad mieszczaństwem[1][2].

Przypisy

  1. ↑ A. Manikowski, Taksy wojewodzińskie, [w:] Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku, t. 2, red. M. Kamler, Warszawa 1981, s. 379.
  2. ↑ J. Wyrozumski, Historia Polski do roku 1505, Warszawa 1988, s. 187.

Bibliografia

  • J. Wyrozumski, Historia Polski do roku 1505, Warszawa 1984, s. 187.