Tallboy

Bomba Tallboy

Tallboy (ang. wysoki chłopiec) – używana w czasie II wojny światowej mniejsza wersja najcięższej bomby lotniczej Grand Slam o masie 5340 kg. Została skonstruowana przez brytyjskiego inżyniera Barnesa Wallisa według opracowanego przez niego konceptu bomby earth quake. Rozmiary i masa bomby były tak duże, że mógł ją przenosić tylko jeden ciężki bombowiec – Avro Lancaster dysponujący odpowiednio dużą komorą bombową. Po raz pierwszy użyta w czerwcu 1944 roku do niszczenia niemieckich schronów na terenie Francji. Zwłaszcza dotyczyło to schronów dla okrętów podwodnych w miejscowości Lorient, a także Brest i Saint-Nazaire. Licencję na produkcję bomb Tallboy zakupiły także Stany Zjednoczone. Na jej podstawie opracowano tam bombę kierowaną VB-13 Tarzon.

Do końca wojny dywizjon specjalnie przygotowanych bombowców Avro Lancaster zrzucił 854 takie bomby, m.in. zatapiając niemiecki pancernik „Tirpitz”^[1]. Niewybuch bomby tallboy znaleziono we wrześniu 2019 r. w Kanale Piastowskim w Świnoujściu^[2]. Została zneutralizowana przez zespół saperów z 8 Flotylli Obrony Wybrzeża^[3] podczas próby kontrolowanego procesu rozbrojenia^[4] (wykorzystując proces deflagracji, który przeszedł w detonację, co było możliwym przewidywanym scenariuszem.). Bomba została zrzucona prawdopodobnie podczas nalotu zakończonego zatopieniem krążownika „Lützow” w 1945 roku^[1].

Tallboy w kulturze

Niewybuch tego typu bomby występuje w filmie akcji John Rambo, pełniąc istotną rolę dla fabuły filmu, rozgrywającej się w birmańskiej dżungli.

Przypisy