Tamara Lunger

Tamara Lunger (ur. 6 czerwca 1986 w Bolzano) – włoska skialpinistka i himalaistka.

Życiorys

Urodziła się 6 czerwca 1986 w jednym z włoskich centrów sportów zimowych – Bolzano^[1]. Jest córką Hansjörga Lungera – wspinacza i skialpinisty^[2].

Od dzieciństwa zafascynowana górami, karierę sportową rozpoczęła jednak od lekkoatletyki, była dwukrotną mistrzynią kraju w rzucie dyskiem w kategoriach młodzieżowych^[2][3]. W 2002 zaczęła trenować skialpinizm, a rok później rozpoczęła starty w zawodach^[1]. W 2006 została mistrzynią Włoch do 23. lat. W 2007 zwyciężyła w profesjonalnych zawodach Pierra Menta we francuskim Beaufort, w tym samym roku zajęła także 5 miejsce w mistrzostwach Europy par, oraz 5 miejsce w Pucharze Europy^[1]. W 2008 ponownie zdobyła mistrzostwo Włoch i zwyciężyła w Pierra Menta^[2], a ukoronowaniem jej kariery skialpinistki był zdobyty w tym samym roku tytuł mistrzyni świata do 23 lat^[3].

W 2009 pojechała po raz pierwszy w Himalaje, zdobyła wówczas Imja Tse (6189 m)^[3]. 23 maja 2010, jako najmłodsza wspinaczka w historii, wspięła się na swój pierwszy ośmiotysięcznik – Lhotse (miała wówczas niespełna 24 lata)^[4]. W tym samym roku bez powodzenia wspinała się na Czo Oju^[3]. W 2011 zdobyła drugi pod względem wysokości szczyt gór Tienszan – Chan Tengri (7010 m). W kolejnym roku wspięła się na położony w Pamirze szczyt Muztagata (7546 m) oraz wspinała się, bez osiągnięcia szczytu, na Broad Peak. W 2013 zdobyła Szczyt Lenina (7134 m) – drugi (po Chanie Tengrim), wierzchołek potrzebny do otrzymania wyróżnienia Śnieżna Pantera^[3]. W 2014 jako druga Włoszka w historii zdobyła K2^[2].

Została partnerką wspinaczkową włoskiego himalaisty Simone Moro, który wcześniej zdobył jako pierwszy zimą trzy ośmiotysięczniki. W lutym 2015 usiłowali zdobyć zimą Manaslu, jednak niekorzystna pogoda pokrzyżowała ich plany^[5]. Udało jednak im się wspiąć nową trasą na Imja Tse (Island Peak) oraz dokonać pierwszego w historii wejścia na centralny szczyt Kang Lemo (6100 m)^[3].

Nanga Parbat

Na przełomie 2015 i 2016 roku kilka zespołów starało się zdobyć przedostatni z niezdobytych do tej pory ośmiotysięczników – Nanga Parbat. Lunger była ponownie w zespole z Moro. Oprócz nich do zdobycia szczytu sposobił się także międzynarodowy zespół: Alex Txikon, Daniele Nardi oraz Muhammad Ali, a także Adam Bielecki i Jacek Czech, Marek Klonowski z zespołem^[6] oraz Tomasz Mackiewicz i Élisabeth Revol^[7]. Po tym, gdy w lutym doszło do kłótni pomiędzy Txikonem a Nardim i ten drugi opuścił wyprawę^[8][9], doszło do połączenia sił zespołów włoskiego (Moro-Lunger) z Txikonem i Alim. Czteroosobowy zespół wyruszył z bazy 22 lutego, atak szczytowy (z obozu IV) zaczął się rankiem 26 lutego^[10][11]. Tamara Lunger zatrzymała się kilkadziesiąt metrów przed wierzchołkiem^[12], natomiast pozostała trójka wspinaczy: Txikon, Moro i Ali o godzinie 15:27 lokalnego czasu, dokonała pierwszego zimowego wejścia na Nanga Parbat^[13][14]. 28 lutego himalaiści powrócili do bazy^[15].

Przypisy