Tamara McKinney

Tamara McKinney

Data i miejsce urodzenia	16 października 1962 Lexington
Wzrost	163 cm
Pierwsze punkty w PŚ	10.12 1978, Piancavallo (3. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	10.12 1978, Piancavallo (3. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Mistrzostwa świata złoto Vail 1989 Kombinacja brąz Bormio 1985 Kombinacja brąz Crans-Montana 1987 Kombinacja brąz Vail 1989 Slalom Puchar Świata Kryształowa Kula 1982/1983 3. miejsce 1983/1984 Puchar Świata (Slalom) Mała Kryształowa Kula 1983/1984 2. miejsce 1982/1983 2. miejsce 1984/1985 2. miejsce 1986/1987 3. miejsce 1988/1989 Puchar Świata (Gigant) Mała Kryształowa Kula 1982/1983 2. miejsce 1983/1984

Tamara Price McKinney (ur. 16 października 1962 w Lexington) – amerykańska narciarka alpejska, czterokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 10 grudnia 1978 roku w Piancavallo, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Tym samym nie tylko zdobyła punkty, ale od razu stanęła na podium, w zawodach tych ulegając jedynie swej rodaczce Abigail Fisher i Francuzce Perrine Pelen. Pierwsze zwycięstwo w zawodach pucharowych odniosła 22 stycznia 1980 roku w Nendaz, gdzie wygrała rywalizację w gigancie, pokonując Hanni Wenzel z Liechtensteinu i Irene Epple z RFN.

Łącznie 45 razy stawała na podium zawodów tego cyklu, odnosząc przy tym kolejne 17 zwycięstw: 24 stycznia 1981 roku w Les Gets, 8 marca 1981 roku w Aspen, 23 stycznia 1983 roku w St. Gervais, 9 i 10 marca 1983 roku w Waterville Valley, 12 marca 1983 roku w Vail, 11 marca 1984 roku w Waterville Valley i 21 marca 1984 roku w Zwiesel była najlepsza w gigantach, a 10 grudnia 1982 roku w Limone, 11 stycznia 1983 roku w Davos, 20 marca 1983 roku w Furano, 10 marca 1984 roku w Waterville Valley, 24 marca 1984 roku w Oslo, 5 stycznia 1985 roku w Mariborze, 16 marca 1985 roku w Waterville Valley, 18 grudnia 1986 roku w Courmayeur i 11 stycznia 1987 roku w Mellau triumfowała w slalomach.

Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1982/1983, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji giganta, a w klasyfikacjach slalomu była trzecia. W sezonie 1983/1984 była trzecia w klasyfikacji generalnej, zwyciężyła w klasyfikacji slalomu, a w klasyfikacji giganta była druga. Ponadto w sezonach 1984/1985 i 1986/1987 była druga w slalomie, a w sezonie 1988/1989 zajęła w tej klasyfikacji trzecie miejsce.

W 1982 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie była szósta w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Bormio zajęła trzecie miejsce w kombinacji, ulegając tylko Erice Hess ze Szwajcarii i Austriaczce Sylvii Eder. Wynik ten powtórzyła podczas mistrzostw świata w Crans-Montana, ponownie plasując się za Hess i Eder. Największe sukcesy osiągnęła na mistrzostwach świata w Vail w 1989 roku, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, wyprzedzając bezpośrednio dwie Szwajcarki: Vreni Schneider i Brigitte Oertli. Pięć dni później zajęła trzecie miejsce w slalomie, w którym lepsze były tylko Mateja Svet z Jugosławii i Vreni Schneider.

Jej debiutem olimpijskim były starty w gigancie i slalomie podczas igrzysk w Lake Placid w 1980 roku. Obu konkurencji nie ukończyła, kończąc rywalizację w pierwszych przejazdach. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Sarajewie po pierwszym przejeździe giganta zajmowała ósme miejsce, tracąc do prowadzącej Christin Cooper 1,24 s. W drugim przejeździe McKinney osiągnęła najlepszy wynik, co jednak dało jej czwarty łączny czas. Walkę o podium przegrała z Perrine Pelen o 0,43 s. Brała też udział w igrzyskach w Calgary w 1988 roku, gdzie ponownie nie ukończyła slalomu i giganta.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66	–	Hanni Wenzel
DNF1	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09	–	Hanni Wenzel
4.	13 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:20,98	+0,85	Debbie Armstrong
DNF1	13 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:36,47	–	Paoletta Magoni
DNF1	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49	–	Vreni Schneider
DNF1	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69	–	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	21 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:41,66	–	Hanni Wenzel
DNF1	23 lutego	1980	Lake Placid	Slalom	1:25,09	–	Hanni Wenzel
6.	2 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:37,17	+1,60	Erika Hess
DNF	6 lutego	1982	Schladming	Slalom	1:41,60	–	Erika Hess
3.	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	+25,73 pkt	Erika Hess
DNF	6 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:18,53	–	Diann Roffe
DNF	9 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:29,58	–	Perrine Pelen
3.	30 stycznia	1987	Crans-Montana	Kombinacja	15,32 pkt	+9,09 pkt	Erika Hess
DNF	7 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:33,30	–	Erika Hess
1.	2 lutego	1989	Vail	Kombinacja	5,65 pkt	–	–
3.	7 lutego	1989	Vail	Slalom	1:30,88	+0,78	Mateja Svet
DNF	11 lutego	1989	Vail	Gigant	2:29,37	–	Vreni Schneider

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1978/1979: 25.
• sezon 1979/1980: 14.
• sezon 1981/1982: 9.
• sezon 1982/1983: 1.
• sezon 1983/1984: 3.
• sezon 1984/1985: 8.
• sezon 1985/1986: 24.
• sezon 1986/1987: 6.
• sezon 1987/1988: 54.
• sezon 1988/1989: 11.

Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata

1. Nendaz – 22 stycznia 1981 (gigant)
2. Les Gets – 24 stycznia 1981 (gigant)
3. Aspen – 8 marca 1981 (gigant)
4. Limone – 10 grudnia 1982 (slalom)
5. Davos – 11 stycznia 1983 (slalom)
6. St. Gervais – 23 stycznia 1983 (gigant)
7. Waterville Valley – 9 marca 1983 (gigant)
8. Waterville Valley – 10 marca 1983 (gigant)
9. Vail – 12 marca 1983 (gigant)
10. Furano – 20 marca 1983 (slalom)
11. Waterville Valley – 10 marca 1984 (slalom)
12. Waterville Valley – 11 marca 1984 (gigant)
13. Zwiesel – 21 marca 1984 (gigant)
14. Oslo – 24 marca 1984 (slalom)
15. Maribor – 5 stycznia 1985 (slalom)
16. Waterville Valley – 16 marca 1985 (slalom)
17. Courmayeur – 18 grudnia 1986 (slalom)
18. Mellau – 11 stycznia 1987 (slalom)

• 18 zwycięstw (9 slalomów i 9 gigantów)

Pozostałe miejsca na podium

1. Piancavallo – 10 grudnia 1978 (slalom) – 3. miejsce
2. Wysokie Tatry – 8 marca 1980 (slalom) – 3. miejsce
3. Schruns – 13 stycznia 1981 (slalom) – 3. miejsce
4. Les Gets – 27 stycznia 1981 (kombinacja) – 2. miejsce
5. Zwiesel – 4 lutego 1981 (gigant) – 3. miejsce
6. Val d’Isère – 4 grudnia 1981 (gigant) – 3. miejsce
7. Pila – 10 grudnia 1981 (gigant) – 3. miejsce
8. Waterville Valley – 3 marca 1982 (slalom) – 3. miejsce
9. Waterville Valley – 4 marca 1982 (gigant) – 3. miejsce
10. L’Alpe d’Huez – 21 marca 1982 (slalom) – 3. miejsce
11. L’Alpe d’Huez – 21 marca 1982 (gigant) – 2. miejsce
12. Val d’Isère – 8 grudnia 1982 (gigant) – 2. miejsce
13. Val d’Isère – 8 grudnia 1982 (kombinacja) – 2. miejsce
14. Verbier – 9 stycznia 1983 (supergigant) – 3. miejsce
15. Waterville Valley – 8 marca 1983 (slalom) – 2. miejsce
16. Kranjska Gora – 1 grudnia 1983 (slalom) – 2. miejsce
17. Bad Gastein – 14 stycznia 1984 (kombinacja) – 3. miejsce
18. Maribor – 15 stycznia 1984 (slalom) – 2. miejsce
19. Zwiesel – 20 marca 1984 (slalom) – 2. miejsce
20. Santa Caterina – 17 grudnia 1984 (gigant) – 2. miejsce
21. Arosa – 25 stycznia 1985 (slalom) – 2. miejsce
22. Park City – 30 listopada 1986 (slalom) – 2. miejsce
23. Courmayeur – 17 grudnia 1986 (slalom) – 2. miejsce
24. Altenmarkt – 16 grudnia 1988 (slalom) – 3. miejsce
25. Maribor – 3 stycznia 1989 (slalom) – 3. miejsce
26. Grindelwald – 15 stycznia 1989 (slalom) – 2. miejsce
27. Furano – 3 marca 1989 (slalom) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Tamara McKinney Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-25)]. (ang.)