Tami

Tami
תַּמִ"י
Państwo

 Izrael

Lider

Aharon Abuchacira

Data założenia

1981

Ideologia polityczna

reprezentowanie interesów Żydów sefardyjskich i mizrachijskich

Tami (hebr. תַּמִ"י, akronim od nazwy תנועת מסורת ישראלית, Tnuat Masoret Jisra’elit, czyli Ruch Izraelskiego Dziedzictwa) izraelska, sefardyjska partia polityczna powstała w 1981 roku.

Powstanie partii

W 1977 roku zwycięstwo Likudu było w dużej mierze zasługą głosów Żydów sefardyjskich i mizrachijskich. Wiązali oni dużą nadzieję z partią Menachema Begina na zmianę polityki rządowej wobec nich. Jednak już na początku lat 80. XX wieku rzeczywistość polityczna utwierdziła ich w tym, że nowy rząd nie jest w stanie zaoferować im nic nowego. W wyniku tego w Izraelu narodziły się ruchy mające wywrzeć oddolny wpływ na politykę względem tzw. „Żydów orientalnych”. W rezultacie w polityce pojawiło się wielu polityków z silną tożsamością i samoświadomością pochodzenia mizrachijskiego lub sefardyjskiego. Radykalizacja postaw tych grup społecznych sprawiła, że politycy tacy jak Aharon Abuchacira czy Dawid Lewi musieli zacząć postępować tak jak oni. W rezultacie doszło do starć na tle personalnym i ambicjonalnym[1]. Tami powstało w przededniu wyborów w 1981 roku, kiedy Abuchacira opuścił Mafdal (Narodowa Partia Religijna), który nie chciał go poprzeć w procesie o korupcję, co postrzegane było za dyskryminację sefardyjskich członków partii[2].

Ideologia partii

Mimo radykalizmu swojego lidera Tami była partią nawołującą do poszanowania praw i przywilejów wszystkich obywateli bez względu na religię czy pochodzenie etniczne[2]. Abuchacira dążył do udowodnienia, że Mizrachijczycy i Sefardyjczycy są dojrzali politycznie i mogą decydować o kraju na równi z Izraelczykami pochodzenia aszkenazyjskiego. Mimo postulatów odwołujących się do ogółu społeczeństwa, to największe poparcie Tami uzyskiwała wśród „Żydów orientalnych”[3].

Historia partii

Początki partii były bardzo imponujące. Program Tami i osoba jej lidera sprawiły, że partia w wyborach w 1981 roku uzyskała aż 3 mandaty. Abuchacira zdobył poparcie wśród różnych grup zawodowych Sefardyjczyków i Mizrachijczyków. Ideologicznie partia umiejscowiła się w centrum, pomiędzy lewicą i prawicą, imigrantami a sabrami, religijnymi i świeckimi. Mimo obiecującego początku Tami nie potrafiła stworzyć silnej i realnej alternatywy dla aszkenazyjskiej dominacji w izraelskiej polityce. Abuchacira nie był w stanie zaproponować zmian społecznych i ekonomicznych dla reprezentowanych społeczności[4]. Mimo swojej słabości partia Tami przygotowała grunt pod działanie społeczno-polityczne Szasu, który w kolejnych wyborach przejął dużą część wyborców Abuchaciry[2][5]. Po 1984 roku Abuchacira i działacze Tami dołączyli do Likudu[5].

Wyniki wyborcze

DataLiczba mandatówPolitycyLiczba głosówProcent głosów
1981[2]
3/120
Aharon Abuchacira, Ben-Cijjon Rubin, Aharon Uzan[5]44.4662,3%
1984[2]
1/120
Aharon Abuchacira[5]31.1031,5%

Przypisy

  1. Sami Shalom Chetrit, Mizrahi Politics in Israel: Between Integration and Alternative, „Journal of Palestine Studies”, 29 (4), 2000, s. 54-55.
  2. a b c d e Israel Democracy Institute, Tami [dostęp 2019-05-22].
  3. Sami Shalom Chetrit, dz. cyt., s. 56.
  4. Sami Shalom Chetrit, dz. cyt., s. 56-57.
  5. a b c d Kneset, Movement for the Heritage of Israel (Tami) [dostęp 2019-05-22].

Bibliografia

  • Sami Shalom Chetrit, Mizrahi Politics in Israel: Between Integration and Alternative, „Journal of Palestine Studies” 2000, vol. 29, no. 4. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).