Tamka-Kałęczyn

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zygmunt Vogel, Widok pałacu Ordynackiego i klasztoru św. Kazimierza, 1785 (po lewej stronie klasztor Szarytek)

Tamka-Kałęczyn – jurydyka założona na gruntach wsi Kałęczyn przez siostry Szarytki w 1659 roku, a zlikwidowana wraz z pozostałymi jurydykami warszawskimi w końcu XVIII wieku. Obszar, który zajmowała jurydyka, znajduje się obecnie w dzielnicy Śródmieście, w sąsiedztwie ulicy Tamka.

Opis

W 1659 królowa Maria Ludwika sprowadziła do Polski z Francji siostry miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, które u podnóża Zamku Ostrogskich zakładają przytułek dla sierot pod wezwaniem Św. Kazimierza. Budynki szpitala, kaplica, klasztor i gospodarcze wzniesione zostały wzdłuż wąskiej drogi, a grunty stanowiące uposażenie klasztoru wzdłuż tej drogi zostały rozparcelowane wśród osadników, tworząc jurydykę. Budynki rozlokowane były równolegle do drogi. W 1743 po raz pierwszy wymieniana jest nazwa Tamka - przyjęta od licznych grobli i tam na terenie podmokłym, przez który przechodziła droga ze Starej Warszawy na Solec. Teren jurydyki obejmował późniejsze ulice Tamka, Czerwonego Krzyża i Solec.

Zobacz też

• Jurydyki Warszawy