Tanacetum cinerariifolium
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | Tanacetum cinerariifolium | ||
Nazwa systematyczna | |||
Tanacetum cinerariifolium (Trevir.) Sch. Bip. Tanaceteen 58. 1844 | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Tanacetum cinerariifolium – gatunek byliny z rodziny astrowatych. Pochodzi z rejonu obszaru Morza Śródziemnego, szczególnie znad wybrzeża Adriatyku.
Nazewnictwo
Dawniej zaliczany był do rodzaju złocień (Chrysanthemum), stąd też rozpowszechniła się jego polska nazwa złocień dalmatyński (drugi człon nazwy pochodzi od rejonu występowania – Dalmacji). W najnowszych ujęciach taksonomicznych przeniesiony został do rodzaju wrotycz (Tanacetum[3]), nazwa złocień jest już więc nieprawidłowa. Prawidłowa polska nazwa powinna brzmieć: wrotycz dalmatyński.
Morfologia
Wysokość do 1 metra. Liście trzykrotnie pierzastodzielne, z owłosieniem szarym. Koszyczki kwiatowe osadzone w szczytowych partiach słabo ulistnionych łodyg. Okrywa koszyczka żółtawa, okwiat biały kwiaty języczkowe. Owoc – niełupka.
Zastosowanie
Roślina owadobójcza, znana też pod nazwą pyrethrum. Jej wysuszone koszyczki kwiatowe zawierają trującą pyretrynę, działającą paraliżująco na system nerwowy owadów. W tym też celu bywa uprawiana w przydomowych ogródkach. Roślina używana jest również do przemysłowej produkcji środków owadobójczych i uprawiana w tym celu w kilku krajach. Jednym z nich jest Kenia, dokąd pyrethrum sprowadzono z Dalmacji w 1928 r. i gdzie jego uprawa prowadzona jest na wysokich wyżynach o upalnych dniach i chłodnych nocach. W latach 60. XX w. państwo to było największym dostawcą na świecie suchych kwiatów wrotycza dalmatyńskiego, z produkcją w latach 1966-69 wynoszącą 9560 ton[5].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].
- ↑ Tanacetum cinerariifolium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ (tl): Trujące kwiatki, w: "Poznaj Świat" R. XIX, nr 4 (221), kwiecień 1971, s. 40
Bibliografia
- Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Dalmatinische Insektenblume. A unterer Teil der Pflanze. B oberer Teil der Pflanze. 1 u. 2 — Knospe; 3 Blütenboden im Längsschnitt; 4 Randblüte; 5 Scheibenblüte; 6, 7, 8 Hüllkelchblätter; 9 Fruchtknoten der Randblüten; 10 Frucht der Randblüten; 11 dieselbe im Querschnitt; 12 Frucht der Scheibenblüte; 13 Nervatur der Randblüte von Chrysanthemum cinerariaefolium; 14 Nervatur der Randblüte von Chrysanthemum Leucanthemum. A, B 1 in natürlicher Grösse; 2—12 vergrössert.