Tanikaze (1940)

Tanikaze (jap. 谷風 pol. "wiatr w dolinie") – japoński niszczyciel typu Kagerō służący w cesarskiej marynarce wojennej w czasie działań wojennych na Pacyfiku podczas drugiej wojny światowej. Zwodowany w 1 listopada 1940 roku w stoczni Fujinagata, wszedł do służby 25 kwietnia 1941 roku.

5 czerwca 1941 roku, w drugim dniu bitwy pod Midway, manewrując z prędkością 30 węzłów zdołał uniknąć około 90 bomb zrzuconych przez bombowce nurkujące SBD Dauntless czterech eskadr lotniskowców USS „Enterprise” (CV-6) i „Hornet” (CV-8) – VB-3, VB-6, VS-6 i VS-5 – oraz bombowce B-17 z Midway^[1]. Stanowi to jedno z największych tego typu osiągnięć pojedynczego okrętu w przekroju całej drugiej wojny światowej^[1].

9 czerwca 1944 roku został jednak zatopiony niedaleko Tawi-Tawi na morzu Sulu przez amerykański okręt podwodny typu Gato USS "Harder" (SS-257)^[2].

Przypisy

Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015. ISBN 978-83-7976-319-1.
Michael Sturma: Death at a distance: the loss of the legendary USS Harder. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2006, s. 113-117. ISBN 1-59114-845-6.
Ian W. Toll: Pacific Crucible:. T. War at Sea in the Pacific, 1941-1942. Nowy Jork: Norton & Company, November 14, 2011, seria: Pacific War Trilogy. ISBN 978-0393068139.