Tank, Light, Mk III
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Royal Ordance Factory | |
Typ pojazdu | czołg lekki | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 2 osoby | |
Historia | ||
Produkcja | 1934 | |
Egzemplarze | 36 szt. | |
Dane techniczne | ||
Silnik | silnik gaźnikowy Rolls-Royce o mocy 49 kW | |
Pancerz | stalowy, o grubości 4-12 mm | |
Długość | 3646 mm | |
Szerokość | 1833 mm | |
Wysokość | 1841 mm | |
Masa | bojowa: 4506 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość | 48 km/h w terenie: 32 km/h | |
Zasięg | 210 | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | bez przygotowania: 70 cm | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 x karabin maszynowy Vickers kalibru 7,7 mm | ||
Użytkownicy | ||
Wielka Brytania, Południowa Afryka |
Tank, Light, Mk III - brytyjski czołg lekki skonstruowany w okresie międzywojennym.
Historia
W 1929 roku w zakładach Carden-Loyd skonstruowano czołg Tank, Light, Mk I będący wyposażoną w wieżę wersją rozwojową tankietki Vickers Carden Loyd Mark VI. Zbudowano tylko pięć takich czołgów, a następnie z powodu braku nabywców produkcję wstrzymano. Pomimo tego niepowodzenia kontynuowano rozwój tej konstrukcji. Czołg wyposażono w nową, większą wieżę i mocniejszy silnik. Na zamówienie armii brytyjskiej w zakładach Vickers Armstrong Ltd. zbudowano 62 czołgów oznaczonych jako Tank, Light, Mk II. W 1934 roku w Royal Ordance Factory rozpoczęto produkcję zbliżonego konstrukcyjnie czołgu Tank, Light, Mk III. Miał on wieżę No 1 Mk II taką samą jak czołgi Mk II w wersjach A i B i nowy powiększony kadłub o pogrubionym opancerzeniu. Zmodyfikowano także podwozie zastępując poziome resory śrubowe, resorami ukośnymi.
W chwili wybuchu II wojny światowej czołgi Mk III były używane głównie do szkolenia. W 1941 roku zostały w Somalii i Abisynii użyte bojowo czołgi Mk II i Mk III armii południowoafrykańskiej.
Opis
Tank, Light, Mk III miał budowę klasyczną. W tylnej części kadłuba znajdował się sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą silnik gaźnikowy Rolls-Royce o mocy 49 kW. Silnik napędzał umieszczone z przodu kadłuba koła napędowe. Z każdej strony znajdowały się cztery koła jezdne zblokowane w dwa wózki, amortyzowane ukośnymi sprężynami srubowymi. Koło napinające znajdowało się z tyłu. Każda gąsienica o szerokości 240 mm była podtrzymawana przez dwie rolki. Uzbrojeniem był karabin maszynowy Vickers kalibru 7,7 mm.
Bibliografia
- Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi brytyjskie 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1994. ISBN 83-86209-10-0.
|