Tanner Foust
 | Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Tanner Foust podczas rundy ERC w 2011 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sukcesy | |
| |
| Strona internetowa | |
Tanner Foust (ur. 13 czerwca 1973 w Denver) – drifter, kierowca rallycrossowy, kaskader i prezenter telewizyjny.
Kariera telewizyjna
Tanner Foust ukończył Biologię molekularną na Uniwersytecie Kolorado. Potem został jednym z prezenterów Amerykańskiej serii Top Gear. Twórcą programu miała być początkowo telewizja NBC (która także zatrudniła Fousta), ale projekt upadł, a następnie został przejęty przez kanał History. Wystąpił on również w programach SuperCars Exposed oraz Redline TV.
Amerykanin został zatrudniony jako kierowca-kaskader w filmach Szybcy i wściekli: Tokio Drift, Iron Man 2 oraz Diukowie Hazzardu.
Motosport
2007-2010
Tanner Foust swoje pierwsze kroki w międzynarodowych imprezach stawiał w Formule Drift. W 2007 roku za kierownicą Nissana 350Z sięgnął po mistrzowski tytuł. Wystartował także w X Games, gdzie wraz z Chrissie Beavisem wywalczył złoty medal w rajdach. Następny sezon Amerykanin ponownie zakończył na pierwszym miejscu w klasyfikacji generalnej Formuły Drift. W 2009 był szósty. Próbował również swoich sił w Rally America oraz podczas X Games, gdzie wywalczył brązowy medal. Rok później za kierownicą Forda Fiesty sięgnął po dwa złote medale w kategoriach Rally Car Racing oraz Rally Car Super Rally. W Formule Drift był natomiast drugi przegrywając z Vaughnem Gittinem Juniorem o 63,5 punktu.
2011
W 2011 roku porzucił starty w drifcie na rzecz rallycrossu. Wziął udział w pełnym cyklu Rallycrossowych Mistrzostw Europy oraz w nowo powstałej Amerykańskiej serii Global Rallycross.
Pierwszą rundę Mistrzostw Europy rozgrywaną na Brytyjskim torze Lydden Hill ukończył na ósmym miejscu. Podczas kolejnych zawodów, w Portugalii odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. Eliminacje we Francji oraz Norwegii ukończył na szóstym miejscu. Na Szwedzkim torze Höljesbanan odniósł swoje drugie zwycięstwo. W połowie sezonu znalazł się na pozycji lidera z 2 punktami przewagi nad Norwegiem Sverrem Isachsenem. Podczas następnej rundy rozgrywanej w Belgii był ósmy. Z zawodów w Holandii został wykluczony. Kolejne trzy eliminacje rozgrywane w Austrii, Polsce oraz Czechach ukończył na trzecim miejscu. Rywalizujący z nim o tytuł Isachsen był natomiast 13 w Belgii, ale wygrał cztery kolejne rundy, dzięki czemu pokonał Fousta z przewagą 24 punktów.
Duże sukcesy Amerykanin odnosił także w swoim kraju. Podczas pierwszy rundy GRC rozgrywanej na torze Irwindale Speedway podczas zawodów Super Rally był trzeci. W konkurencji Rally Cross dojechał natomiast na drugiej pozycji. W obydwu dyscyplinach triumfował Marcus Grönholm, który zrezygnował ze startu w drugiej rundzie zorganizowanej w Old Mill Adventure Park. Pod nieobecność Fina Foust był drugi oraz pierwszy. Na Pikes Peak International Raceway Odniósł swoje drugie zwycięstwo w tej serii pokonując w finale Grönholma. W zawodach Rally Cross był natomiast siódmy. W klasyfikacji generalnej pokonał Grönholma o 24 punkty i został pierwszym mistrzem Global Rallycross. Dzięki temu miał zapewniony awans na rozgrywane w Los Angeles X Games 17. Podczas rywalizacji w Rally Car Racing pokonał w ćwierćfinale pokonał Jimmy’ego Keeneya. W półfinale został jednak wyeliminowany przez Liama Dorana. W wyścigu z Davidem Higginsem o brązowy medal nie dojechał natomiast do mety. W zawodach Rally cross wygrał półfinał, a w finale dojechał drugi, przegrywając złoto z Brianem Deeganem.
2012
Dwie pierwsze rundy GRC sezonu 2012 rozgrywane na torach Charlotte Motor Speedway oraz Texas Motor Speedway przyniosły Foustowi dwa drugie miejsca. W obydwu triumfował dwukrotny rajdowy mistrz świata, Marcus Grönholm. Fin, który prowadził w klasyfikacji generalnej, miał jednak wypadek podczas treningu przed zawodami w Los Angeles, wchodzącymi w skład X Games. Grönholm szybko wrócił do zdrowia, ale zdecydował się po tym wydarzeniu zakończyć karierę. Foust ukończył rywalizację w X Games na szóstym miejscu. Podczas kolejnej rundy w New Hampshire był czwarty. Ostatnie dwie eliminacje rozgrywane w Las Vegas ukończył na pierwszym miejscu. W ciągu sezonu zdobył 94 punkty i po raz drugi został mistrzem.
Rywalizację w Mistrzostwach Europy Foust rozpoczął od zwycięstwa w Wielkiej Brytanii. We Francji był 13. Z powodu kolizji terminów z pierwszą rundą GRC nie pojawił się on na zawodach w Austrii. Na Węgierskim torze Nyriad był drugi. W Norwegii odniósł swoje czwarte w karierze zwycięstwo w tej serii kończąc pierwszą połowę sezonu za stratą 7 punktów do prowadzącego Timercjanowa. W drugiej części mistrzostw opuścił dwie rundy (w Szwecji oraz Niemczech). W Belgii wywalczył drugie miejsce, natomiast w Holandii i Finlandii był szósty. W trakcie sezonu zdobył 100 punktów, które zapewniły mu trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej.
2013
Kolejny sezon GRC Foust rozpoczął dość pechowo. Musiał się on wycofać z rywalizacji w finale podczas Brazylijskiej rundy i został ostatecznie sklasyfikowany na siódmym miejscu. Podczas pierwszej rundy w Niemczech podczas restartu obrócił się po kontakcie z Patrikiem Sandellem i zakończył zawody na szóstym miejscu. Na drugi dzień (w Niemczech rozegrano podwójną rundę) obyło się już bez problemów i Amerykanin zakończył rywalizację na trzecim miejscu. Podczas zawodów w New Hampshire jechał po swoje pierwsze zwycięstwo, gdy na ostatnim zakręcie popełnił błąd i uderzył w bandę. Dojechał do mety na czwartym miejscu. Kolejny pechowy występ Foust zaliczył na Bristol Motor Speedway, gdzie po dwóch okrążeniach musiał się wycofać będąc sklasyfikowany na siódmym miejscu. Podczas X Games wywalczył srebrny medal przegrywając z Toomasem Heikkinenem. Dzień wcześniej wziął udział także w zawodach Gymkhana Grid, gdzie w finale pokonał Patrika Sandella i zdobył złoty medal. Podczas zawodów w Atlancie ponownie był drugi przegrywając z Heikkinenem. Przed zawodami w Charlotte Fin potrzebował jednego punktu do wywalczenia tytułu, który zdobył wygrywając półfinał. Foust natomiast zaliczył kolejny nieudany występ po tym, jak dachował w półfinale. W wyścigu ostatniej szansy zaliczył kolizję i ukończył ostatecznie rywalizację na dziesiątym miejscu. W kończącej sezon rundzie w Las Vegas był drugi. Sezon zakończył na drugim miejscu ze 123 punktami na koncie.
Amerykanin wystartował także w trzech rundach Mistrzostw Europy. Wygrał on rundy w Wielkiej Brytanii oraz w Finlandii, natomiast we Francji był szósty. Zdobył on 68 punktów i został sklasyfikowany na dziewiątym miejscu w klasyfikacji generalnej.
2014
Na sezon 2014 przeszedł do zespołu Andretti Autosport, który przygotowuje Volkswageny Beetle Niemieckiego koncernu, który postanowił dołączyć do GRC.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: RX-Guru, Licencja: CC BY 3.0
US racer Tanner Foust and his 560bhp Ford Fiesta Mk7 4x4 pictured in action during the finals of the 2011 Belgian round of the FIA European Championships for Rallycross Drivers at the Duivelsbergcircuit in Maasmechelen.
Autor: Eddi Laumanns aka RX-Guru, Licencja: CC BY 3.0
US racer Tanner Foust pictured while signing posters for the fans during the 2011 Belgian round of the FIA European Championships for Rallycross Drivers at the Duivelsbergcircuit in Maasmechelen.