Tara Geraghty-Moats

Tara Geraghty-Moats
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT

Tara Geraghty-Moats podczas zawodów Pucharu Świata w skokach narciarskich w Hinzenbach (2015)
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1993
Lebanon[1]

Klub

Lebanon Outing Club[2]

Debiut w PŚ

5 grudnia 2014
Lillehammer (33. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

11 stycznia 2015
Sapporo (29. miejsce)

Rekord życiowy

125 m, Park City[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Kombinacja norweska
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2020/2021
Puchar Świata (najlepsza biegaczka)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2020/2021
Puchar Kontynentalny
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2018/2019
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2019/2020
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2020/2021
Letnie Grand Prix
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2018
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2019

Tara Geraghty-Moats (ur. 12 kwietnia 1993 w Lebanon) – amerykańska zawodniczka uprawiająca skoki narciarskie, kombinację norweską, biathlon i biegi narciarskie. Uczestniczka mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (jako skoczkini). Medalistka mistrzostw Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej, uczestniczka mistrzostw świata i Europy juniorów w biathlonie. Zdobywczyni Pucharu Świata w kombinacji norweskiej.

Przebieg kariery

Początki kariery (do 2009)

Skoki narciarskie zaczęła uprawiać w wieku 9 lat. W wieku 15 lat została wybrana do juniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych w tej dyscyplinie sportu. Rok później doznała dwóch kontuzji kolana, po których, w opinii jej ówczesnych lekarzy, miała już nigdy nie oddać skoku narciarskiego. W związku z tym przerwała dalszą karierę skoczkini narciarskiej[1].

Do momentu tego zdarzenia zadebiutowała już w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską. W 2007 była zgłoszona do udziału w dwóch konkursach cyklu Pucharu Kontynentalnego w Lake Placid, jednak w obu nie stanęła na starcie. Ostatecznie zadebiutowała w zawodach tej samej rangi w sierpniu 2007[a], gdy w tej samej miejscowości zajęła 18. i 23. pozycję. Dzięki zdobytym wówczas 21 punktom została sklasyfikowana na 54. pozycji tego cyklu w sezonie 2007/2008. W grudniu 2008 wzięła udział także w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Park City, gdzie dwukrotnie uplasowała się na 27. pozycji. Zdobyte wówczas 8 punktów pozwoliło jej zająć 75. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2008/2009. Start w zawodach w Park City był jej ostatnim na arenie międzynarodowej przed przerwą w uprawianiu skoków narciarskich[2].

Kontuzja i rywalizacja w biathlonie (2009–2013)

Po przerwaniu kariery skoczkini narciarskiej Geraghty-Moats zaczęła uprawiać biathlon i biegi narciarskie. W biegach narciarskich zdobyła szereg medali mistrzostw Stanów Zjednoczonych w juniorskich kategoriach wiekowych. W 2011 została powołana do juniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych w biathlonie, w składzie której pozostała do 2014[1]. W tym czasie czterokrotnie wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w biathlonie. Indywidualnie najlepszą pozycją, jaką zajęła w zawodach tej rangi było 18. miejsce w sprincie w edycji z 2012. Z kolei w rywalizacji sztafet najlepszym miejscem, jaki zajęła była 11. pozycja w 2014. W tym samym roku wystartowała także w rywalizacji juniorek podczas biathlonowych mistrzostw Europy[b], gdzie plasowała się indywidualnie w czwartej dziesiątce[3].

W latach 2012–2013 przebywała w Szwecji, gdzie uczęszczała do Sollefteå Skigymnasium[1]. W tym czasie uprawiała biathlon, trenując w miejscowym klubie I21 Biathlon Club. W 2013 zdobyła tytuł mistrzyni Szwecji juniorek w konkurencji biathlonowego sprintu. Latem 2013 powróciła do Stanów Zjednoczonych[4]. Po zakończeniu wieku juniora w rywalizacji biathlonowej zakończyła swoją karierę w tej dyscyplinie sportu[5].

Powrót (od 2013)

Sezon 2013/2014

Po powrocie do Stanów w 2013 wznowiła treningi skoków narciarskich[6]. Jeszcze w tym samym roku zajęła 5. miejsce w konkursie kobiet na skoczni normalnej podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych[1]. Zaczęła także uprawiać kombinację norweską[5]. W styczniu 2014 zajęła 4. miejsce podczas mistrzostw Ameryki Północnej w tej dyscyplinie sportu – z racji braku oddzielnej kategorii dla kobiet startowała w tych zawodach wspólnie z mężczyznami[7]. W tym samym roku zdobyła także mistrzostwo Stanów Zjednoczonych w tej dyscyplinie w rywalizacji kobiet[8].

W lutym 2014, po ponad pięcioletniej przerwie i po raz pierwszy poza Stanami Zjednoczonymi, ponownie wystąpiła w konkursach Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich. W fińskim Lahti uplasowała się na 10. i 12. pozycji, zdobywając w sumie 48 punktów, które pozwoliły jej zająć w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2013/2014 26. miejsce[2]. Przed sezonem 2014/2015 została włączona do składu seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich[1]. We wrześniu 2014 wystartowała w konkursach cyklu Letniego Pucharu Kontynentalnego w Trondheim, zajmując dwukrotnie 11. miejsce. Dzięki 48 zdobytym punktom uplasowała się na 10. pozycji w klasyfikacji generalnej edycji z 2014[2].

Sezon 2014/2015

W sezonie letnim 2014 zdobyła także dwa brązowe medale mistrzostw Stanów Zjednoczonych – zarówno na skoczni dużej[9], jak i normalnej[10].

5 grudnia 2014 zadebiutowała w kobiecym Pucharze Świata w skokach narciarskich, zajmując w Lillehammer 33. pozycję. Tydzień później wystartowała także w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego rozgrywanych w Notodden, gdzie uplasowała się 24. i 13. miejscu[2].

W styczniu 2015 wzięła udział w kolejnych zawodach Pucharu Świata. 10 stycznia w Sapporo uplasowała się na 40. pozycji, a dzień później zajęła 29. miejsce[2], zdobywając tym samym pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu[11].

W kolejnych czterech startach w Pucharze Świata plasowała się w czwartej dziesiątce, zajmując 38. pozycję w Zaō, 39. i 36. miejsce w Oberstdorfie oraz 33. pozycję w Hinzenbach. W drugim konkursie, który odbył się w ostatniej z tych miejscowości po raz drugi w karierze zdobyła punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce. W następnych dwóch konkursach tego cyklu, rozegranych w rumuńskim Râșnovie także zapunktowała, dwukrotnie poprawiając najlepszy wynik w Pucharze Świata w karierze – 7 lutego była 19., a dzień później, pierwszy raz zajmując miejsce w czołowej „dziesiątce”, uplasowała się na 9. pozycji. Punkty ponownie zdobyła w konkursach rozegranych tydzień później w słoweńskim Ljubnie, gdzie zajęła 17. i 23. miejsce[2].

W lutym 2015 została powołana do składu amerykańskiej reprezentacji w rywalizacji skoczkiń w ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015[12]. Zawody te ukończyła na 18. pozycji[2].

Starty międzynarodowe w sezonie 2014/2015 zakończyła w marcu 2015 w Oslo, zajmując w finałowym konkursie Pucharu Świata 28. pozycję. W klasyfikacji generalnej sezonu uplasowała się na 31. pozycji z dorobkiem 73 punktów[2].

Sezon 2015/2016

W sezonie letnim 2015 zdobyła srebrny medal mistrzostw Stanów Zjednoczonych na skoczni dużej[13].

Skoki narciarskie

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
18.20 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100ind.85,0 m87,5 m208,8 pkt28,1 pktCarina Vogt
10.26 lutego2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109druż.[c]78,5 m–291,6 pkt (66,4 pkt)607,3 pktNiemcy
DSQ27 lutego2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109ind.dyskwalifikacja w kwalifikacjachMaren Lundby

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/201530.[14]
2015/201628.[15]
2016/201740.[16]
2017/2018nieklasyfikowana[17]
2018/2019nieklasyfikowana[18]
2019/2020nieklasyfikowana[19]
2020/2021nieklasyfikowana[20]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2014/2015
LillehammerSapporoSapporoZaōOberstdorfOberstdorfHinzenbachHinzenbachRâșnovRâșnovLjubnoLjubnoOslopunkty
334029383936332619917232873
Sezon 2015/2016
LillehammerNiżny TagiłNiżny TagiłSapporoSapporoZaōZaōOberstdorfOberstdorfOsloHinzenbachHinzenbachLjubnoLjubnoLahtiAłmatyAłmatypunkty
1732212135333140q29qq343515111592
Sezon 2016/2017
LillehammerLillehammerNiżny TagiłNiżny TagiłOberstdorfOberstdorfSapporoSapporoZaōZaōRâșnovRâșnovHinzenbachHinzenbachLjubnoLjubnoPjongczangPjongczangOslopunkty
qq3238q30q24q292626272626182730-52
Sezon 2017/2018
LillehammerLillehammerLillehammerHinterzartenSapporoSapporoZaōZaōLjubnoLjubnoRâșnovRâșnovOsloOberstdorfOberstdorfpunkty
qq-q37qq46-------0
Sezon 2018/2019
LillehammerLillehammerLillehammerPrémanonPrémanonSapporoSapporoZaōZaōRâșnovRâșnovHinzenbachHinzenbachLjubnoLjubnoOberstdorfOberstdorfOsloLillehammerTrondheimNiżny TagiłNiżny TagiłCzajkowskijCzajkowskijpunkty
qqq--q3943403335qqq51-----31---0
Sezon 2019/2020
LillehammerLillehammerKlingenthalSapporoSapporoZaōZaōRâșnovRâșnovOberstdorfOberstdorfHinzenbachHinzenbachLjubnoLillehammerLillehammerpunkty
q---------------0
Sezon 2020/2021
RamsauLjubnoTitisee-NeustadtTitisee-NeustadtHinzenbachHinzenbachHinzenbachRâșnovRâșnovNiżny TagiłNiżny TagiłCzajkowskijCzajkowskijpunkty
---------qq--0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201619.[21]
201740.[22]
2018niesklasyfikowana[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2016
Courchevel 16.07Czajkowskij 10.09Czajkowskij 11.09punkty
35131536
2017
Courchevel 11.08Frenštát 18.08Frenštát 19.08Czajkowskij 09.09Czajkowskij 10.09punkty
272439--11
2018
Hinterzarten 28.07Courchevel 10.08Frenštát 17.08Frenštát 18.08Czajkowskij 09.09punkty
----dq0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/200854.[24]
2008/200975.[25]
2013/201426.[26]
2014/201534.[27]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2005/2006
BischofshofenKlingenthalPöhlaMeinerzhagenPark CityPark CityLake PlacidLake PlacidLjubnoToblachBaiersbronnSchönwaldSaalfeldenRastbüchlZaōZaōVikersundVålerpunkty
------dq-----------0
Sezon 2007/2008
BischofsgrünPöhlaBischofshofenRamsauLake PlacidLake PlacidPark CityPark CityNotoddenNotoddenToblachRastbüchlRastbüchlBaiersbronnSchönwaldZaōZaōpunkty
----1823-----------21
Sezon 2008/2009
Park CityPark CityWhistlerWhistlerSchonachSchonachBaiersbronnBaiersbronnToblachLjubnoLjubnoZakopaneNotoddenNotoddenZaōZaōSapporoSapporopunkty
2727----------------8
Sezon 2013/2014
NotoddenNotoddenLahtiLahtiFalunFalunpunkty
--1012--48
Sezon 2014/2015
NotoddenNotoddenFalunFalunpunkty
2413--27
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201410.[28]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2014
TrondheimTrondheimpunkty
111148
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2016/2017101.[29]
2019/202094.[30]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2016/2017
VillachVillachSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnHinterzartenHinterzartenRâșnovRâșnovNotoddenpunkty
27----------4
Sezon 2019/2020
SzczyrkSzczyrkSzczuczyńskSzczuczyńskLjubnoLjubnoRâșnovRâșnovVillachVillachOberwiesenthalOberwiesenthalRastbüchlRastbüchlVillachVillachpunkty
--------------242216
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Kombinacja norweska

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
5.27 lutego2021Niemcy OberstdorfGundersen HS106/5 km13:10,4+1:09,4Norwegia Gyda Westvold Hansen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2020/20211.
Miejsca na podium chronologicznie
NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.18 grudnia 2020Austria RamsauGundersen HS98/5 km13:58,3 min1.--

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2018/20191.
2019/20201.
2020/20212.
Miejsca na podium chronologicznie
NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.14 grudnia 2018Stany Zjednoczone Steamboat SpringsGundersen HS75/5 km15:54,6 min1.--
2.15 grudnia 2018Stany Zjednoczone Steamboat SpringsGundersen HS75/5 km15:49,5 min1.--
3.19 grudnia 2018Stany Zjednoczone Park CityGundersen HS100/5 km15:30,1 min1.--
4.5 stycznia 2019Estonia OtepääGundersen HS97/5 km14:05,1 min1.--
5.6 stycznia 2019Estonia OtepääGundersen HS97/5 km14:16,9 min1.--
6.16 lutego 2019Norwegia RenaGundersen HS111/5 km14:27,2 min1.--
7.17 lutego 2019Norwegia RenaGundersen HS111/5 km14:32,3 min1.--
8.8 marca 2019Rosja Niżny TagiłGundersen HS100/5 km13:34,4 min1.--
9.9 marca 2019Rosja Niżny TagiłStart masowy HS100/5 km107,0 pkt1.--
10.10 marca 2019Rosja Niżny TagiłGundersen HS100/5 km14:59,4 min1.--
11.13 grudnia 2019Stany Zjednoczone Park CityGundersen HS100/5 km17:52,1 min1.--
12.14 grudnia 2019Stany Zjednoczone Park CityStart masowy HS100/5 km84,6 pkt1.--
13.15 grudnia 2019Stany Zjednoczone Park CityGundersen HS100/5 km15:23,7 min1.--
14.22 lutego 2020Austria EisenerzStart masowy HS109/5 km103,9 pkt2.-0,4 pktJaponia Anju Nakamura
15.23 lutego 2020Austria EisenerzGundersen HS109/5 km15:16,1 min2.+4,0 sNorwegia Gyda Westvold Hansen
16.11 marca 2020Rosja Niżny TagiłGundersen HS97/5 km14:14,4 min1.--
17.12 marca 2020Rosja Niżny TagiłGundersen HS97/5 km15:24,8 min1.--
18.12 marca 2021Rosja Niżny TagiłGundersen HS97/5 km15:28,8 min1.--
19.13 marca 2021Rosja Niżny TagiłStart masowy HS97/5 km103,6 pkt1.--
20.14 marca 2021Rosja Niżny TagiłGundersen HS97/7,5 km22:08,7 min1.--

Miejsca w poszczególnych konkursach

2018/2019
Steamboat Springs 14.12Steamboat Springs 15.12Park City 19.12Park City 20.12Otepää 5.01Otepää 6.01Rena 16.02Rena 17.02Niżny Tagił 8.03Niżny Tagił 9.03Niżny Tagił 10.03punkty
111dns11111111000
2019/2020
Park City 13.12Park City 14.12Park City 15.12Rena 25.01Rena 26.01Eisenerz 22.02Eisenerz 23.02Niżny Tagił 11.03Niżny Tagił 12.03punkty
111dnsdns2211660
2020/2021
Eisenerz 22.01Eisenerz 23.01Eisenerz 24.01Niżny Tagił 12.03Niżny Tagił 13.03Niżny Tagił 14.03punkty
---111300
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

DNF – zawodniczka nie ukończyła biegu

DNS – zawodniczka nie wystartowała do biegu

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20181. (ex aequo ze Stiefaniją Nadymową)
20192. (2.)[31]

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.18 sierpnia 2018Niemcy OberwiesenthalGundersen HS106/4,5 km12:21,4 min2.+3,0 sRosja Stiefanija Nadymowa
2.19 sierpnia 2018Niemcy OberwiesenthalGundersen HS106/4,5 km11:04,8 min1.--
3.25 sierpnia 2019Niemcy OberwiesenthalGundersen HS106/4,5 km15:49,4 min1.--
4.28 sierpnia 2019Niemcy KlingenthalGundersen HS85/5 km13:32,1 min1.--
5.31 sierpnia 2019Niemcy OberhofGundersen HS100/5 km13:23,0 min1.--

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix

Sezon 2018
OberwiesenthalOberwiesenthalpunkty
21180
Sezon 2019
OberwiesenthalKlingenthalOberhofOberhofpunkty
111dq300
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja

– – zawodniczka nie wystartowała

DNF – zawodniczka nie ukończyła biegu

DNS – zawodniczka nie wystartowała do biegu

Uwagi

  1. ↑ Zawody letnie Pucharu Kontynentalnego nie były wówczas wyróżniane jako oddzielny cykl, zaliczano je do klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego.
  2. ↑ Biathlonowe mistrzostwa Europy mają charakter otwarty, dopuszcza się w nich możliwość startu zawodników spoza tego kontynentu.
  3. ↑ Skład zespołu: Nita Englund, Tara Geraghty-Moats, Nina Lussi i Logan Sankey.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g TARA GERAGHTY-MOATS. wsjusa.com. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i GERAGHTY-MOATS Tara. fis-ski.com. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  3. ↑ PROFILE - TARA GERAGHTY-MOATS (USA). biathlonworld.com. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  4. ↑ Chelsea Little: Now a Swedish National Champion, Geraghty-Moats Says She’s ‘Still the American,’ Plans Return. fasterskier.com, 2013-05-10. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-26)]. (ang.).
  5. ↑ a b Ladies in the Spotlight: Tara Geraghty-Moats (USA). fis-ski.com, 2014-08-01. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  6. ↑ 2014-2015 World Championship And World Cup Season. rallyme.com. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  7. ↑ 2014 North American Nordic Combined Championships Eau Claire, WI Jump January 17, 2014 XC January 18, 2014 - Eau Claire, WI Nordic Combined Official Results. ec-skiclub.com. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  8. ↑ US Ski Jumping & Nordic Combined Championships 2015 in Lake Placid Sunday 12 OCT 2014 OFFICIAL RESULTSNORDIC COMBINED. weltcup-b.org. [dostęp 2014-10-24]. (ang.).
  9. ↑ Dominik Formela: USA: Życiowy sukces Friberga, Jerome po raz drugi. skijumping.pl, 2014-08-04. [dostęp 2014-10-24]. (pol.).
  10. ↑ Martyna Szydłowska: Hendrickson i Fairall mistrzami USA. skokinarciarskie.pl, 2014-10-12. [dostęp 2014-10-24]. (pol.).
  11. ↑ Stephen, Shiffrin, Kearney in ski spotlight. stowetoday.com, 2015-01-15. [dostęp 2015-01-17]. (ang.).
  12. ↑ Dominik Formela: Sarah Hendrickson: "Ten sezon uważam za przejściowy". skijumping.pl, 2015-02-12. [dostęp 2015-02-17]. (pol.).
  13. ↑ Adam Bucholz: Will Rhoads i Lea Lemare najlepsi w Mistrzostwach USA. skijumping.pl, 2015-08-02. [dostęp 2015-12-02].
  14. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2014/2015 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2015-03-13. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  15. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2015/2016 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2016-02-28. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  16. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2016/2017 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2017-03-12. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  17. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2017/2018 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  18. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  19. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  20. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  21. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2016 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2016-09-11. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  22. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2021-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2007/2008. fis-ski.com, 2008-03-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  25. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-19)]. (ang.).
  26. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2013/2014. fis-ski.com, 2014-03-02. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  27. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-01-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  28. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014. fis-ski.com, 2014-09-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-10)]. (ang.).
  29. ↑ FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  30. ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  31. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczane były tylko zawodniczki, które wystartowały we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodniczki nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia

Mistrzynie Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich
Skocznia normalna
Skocznia duża

Media użyte na tej stronie

Nordic combined pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (bordered).svg
Flag of Canada with a black border
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
20150201 1310 Skispringen Hinzenbach 8292.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
FIS Ski Jumping World Cup Hinzenbach Sun 1 Feb 2015