Tarcisio Burgnich

Tarcisio Burgnich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1939
Ruda

Data i miejsce śmierci

26 maja 2021
Forte dei Marmi

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
LataKlub
Udinese Calcio
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1958–1960Udinese Calcio8(0)
1960–1961Juventus F.C.13(0)
1961–1962US Città di Palermo31(1)
1962–1974Inter Mediolan358(5)
1974–1977SSC Napoli84(0)
W sumie:494(6)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1963–1974 Włochy66(2)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1978–1980AS Livorno Calcio
1980–1981FC Catanzaro
1981–1982Bologna FC
1982–1984Calcio Como
1984–1986Genoa CFC
1986–1987Vicenza Calcio
1987–1988Calcio Como
1988–1989FC Catanzaro
1989–1991US Cremonese
1991–1992Salernitana Calcio 1919
1995–1997US Foggia
1997–1998Genoa CFC
1998–1999AS Lucchese-Libertas
1999–2000Ternana Calcio
2000–2001Delfino Pescara 1936
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy w piłce nożnej
złotoWłochy 1968
Mistrzostwa Świata w piłce nożnej
srebroMeksyk 1970

Tarcisio Burgnich (ur. 25 kwietnia 1939 w miejscowości Ruda, zm. 26 maja 2021 w Forte dei Marmi[1]) – włoski piłkarz grający na pozycji środkowego lub prawego obrońcy.

Kariera klubowa

Burgnich rozpoczynał piłkarską karierę w Udinese Calcio. Po dwóch latach przeniósł się do Juventusu, gdzie spędził rok. W sezonie 1961/1962 grał w US Palermo, latem 1962 roku został zawodnikiem Interu Mediolan. W drużynie "nerazzurrich" występował przez 12 lat, stając się jedną z legend tego klubu. Przez ten okres wystąpił w barwach Interu w 467 meczach (359 w Serie A, 61 w europejskich pucharach) i zdobył 6 goli. Był współtwórcą sukcesów mediolańskiego klubu w latach 60. i podstawowym jego zawodnikiem, gdy zespół ten w latach 1963, 1965, 1966 i 1971 zdobywał mistrzostwo Włoch, a w 1964 i 1965 Puchar Europy (prowadził go wówczas legendarny Helenio Herrera). Do sukcesów tych Burgnich dołożył także dwa Puchary Interkontynentalne w latach 1964 i 1965. W 1974 roku Tarcisio przeszedł do SSC Napoli, w którym po trzech sezonach, w 1977 roku, zakończył piłkarską karierę. Miał wówczas 38 lat.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1958/59Udinese CalcioWłochy Serie A10
1959/60Udinese CalcioWłochy Serie A70
1960/61Juventus F.C.Włochy Serie A130
1961/62US PalermoWłochy Serie A311
1962/63Inter MediolanWłochy Serie A310
1963/64Inter MediolanWłochy Serie A330
1964/65Inter MediolanWłochy Serie A321
1965/66Inter MediolanWłochy Serie A300
1966/67Inter MediolanWłochy Serie A302
1967/68Inter MediolanWłochy Serie A300
1968/69Inter MediolanWłochy Serie A301
1969/70Inter MediolanWłochy Serie A261
1970/71Inter MediolanWłochy Serie A290
1971/72Inter MediolanWłochy Serie A270
1972/73Inter MediolanWłochy Serie A300
1973/74Inter MediolanWłochy Serie A300
1974/75SSC NapoliWłochy Serie A300
1975/76SSC NapoliWłochy Serie A300
1976/77SSC NapoliWłochy Serie A240
Łącznie w Serie A4956

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch Burgnich zadebiutował 10 listopada 1963 roku w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją ZSRR, rozegranym w ramach eliminacji do mistrzostw Europy 1964.

W 1966 roku Burgnich był członkiem kadry na mistrzostwa świata w Anglii. Zagrał w nich w 2 meczach: wygranym 2:0 z Chile oraz zremisowanym 0:0 z ZSRR. Włochy zajęły jednak dopiero 3. miejsce w grupie i nie awansowały do ćwierćfinałów.

W 1968 roku Burgnich wystąpił w mistrzostwach Europy. Zagrał w zremisowanym 0:0 meczu z ZSRR (Włochy wygrały dzięki rzutowi monetą) a następnie w dwóch finałowych meczach z Jugosławią. Dzięki zwycięstwu 2:0 w drugim z nich Włochy z Tarcisio w składzie sięgnęły po tytuł mistrza Europy.

Burgnich wystąpił także w kolejnym mundialu, 4 lata później w Meksyku. Tam także był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny, zagrał we wszystkich meczach, także tym finałowym, przegranym 1:4 z Brazylią.

Karierę reprezentacyjną Burgnich skończył w 1974 roku. Zagrał 3 mecze na mistrzostwach świata w RFN: z Haiti (3:1), z Argentyną (1:1) oraz z Polską (1:2) i po nieudanym dla "Squadra Azzura" turnieju (nie wyszli z grupy) zakończył reprezentacyjną karierę.

W reprezentacji Włoch Burgnich przez 11 lat rozegrał 66 meczów i zdobył 2 gole (z Austrią w 1966 oraz podczas MŚ 1970 w półfinale z RFN).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Burgnich został trenerem i szkolił takie drużyny jak: FC Bologna, Como, Foggia, AS Lucchese, Cremonese, Genoa CFC i Vicenza.

Sukcesy

Skład reprezentacji Włoch na Igrzyskach Olimpijskich 1960

Włochy

Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1966

Włochy

Skład reprezentacji Włoch na Euro 1968

Włochy

Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1970

Włochy

Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1974

Włochy

Trenerzy Genoi CFC
  • Spensley (1896–1907)
  • Komisja techniczna (1907–12)
  • Garbutt (1912–27)
  • De Vecchi (1927–30)
  • Szekany (1930–31)
  • Burlando (1931–32)
  • Rumbold (1932–33)
  • Nagy (1933–34)
  • Faroppa (1934–35)
  • De Vecchi (1934–35)
  • Orth (1935–36)
  • Felsner (1936–37)
  • Garbutt (1937–39)
  • Barbieri (1939–41)
  • Ara (1941–43)
  • Barbieri (1945–46)
  • Viola (1945–46)
  • Garbutt (1946–48)
  • Allasio (1948–49)
  • Astley (1949–50)
  • Allasio (1949–50)
  • Bacigalupo i Cappelli (1950–51)
  • Senkey (1951–52)
  • Sala i Ellena (1951–52)
  • Ellena (1952–53)
  • Sárosi (1953–55)
  • Bonilauri (1953–55)
  • Magli (1955–58)
  • Frossi (1958–59)
  • Poggi i Busini (1959–60)
  • Carver (1959–60)
  • Frossi (1960–61)
  • Gei (1961–63)
  • Santos (1963–64)
  • Amaral (1964–65)
  • Lerici (1964–65)
  • Bonizzoni (1965–66)
  • Ghezzi (1966–67)
  • Tabanelli (1966–67)
  • Fongaro (1967–68)
  • Campatelli (1968–69)
  • Campatelli i Bruno (1968–69)
  • Viviani (1969–70)
  • Bruno i Bonilauri (1969–70)
  • Gimona i Bonilauri (1969–70)
  • Silvestri (1970–74)
  • Vincenzi (1974–75)
  • Simoni (1975–78)
  • Maroso (1978–79)
  • Puricelli (1978–79)
  • Bui (1978–79)
  • Di Marzio (1979–80)
  • Simoni (1980–84)
  • Burgnich (1984–86)
  • Perotti (1986–87)
  • Simoni (1987–88)
  • Perotti (1987–88)
  • Scoglio (1988–90)
  • Bagnoli (1990–92)
  • Giorgi (1992)
  • Maifredi (1992–93)
  • Maselli (1993–94)
  • Scoglio (1994–95)
  • Marchioro (1994–95)
  • Maselli (1994–95)
  • Radice (1995–96)
  • Salvemini (1995–96)
  • Perotti (1996–97)
  • Salvemini (1997)
  • Maselli (1997)
  • Burgnich (1997–98)
  • Pillon (1998)
  • Cagni (1998–99)
  • Rossi (1999–2000)
  • Bolchi (2000)
  • Carboni (2000–01)
  • Bolchi (2001)
  • Onofri (2001)
  • Scoglio (2001–02)
  • Reja (2002)
  • Onofri (2002)
  • Torrente i Lavezzini (2003)
  • Donadoni (2003)
  • De Canio (2003–04)
  • Cosmi (2004–05)
  • Vavassori (2005–06)
  • Perotti (2006)
  • Vavassori (2006)
  • Gasperini (2006–10)
  • Ballardini (2010–11)
  • Malesani (2011)
  • Marino (2011–12)
  • Malesani (2012)
  • De Canio (2012)
  • Delneri (2012–13)
  • Ballardini (2013)
  • Liverani (2013)
  • Gasperini (2013–16)
  • Jurić (2016–17)
  • Mandorlini (2017)
  • Jurić (2017)
  • Ballardini (2017–18)
  • Jurić (2018)
  • Prandelli (2018–19)
  • Andreazzoli (2019)
  • Motta (2019)
  • Nicola (2019–20)
  • Maran (2020)
  • Ballardini (2020-21)
  • Szewczenko (2021-22)
  • Konko[A] (2022)
  • Blessin (od 2022)
  1. ↑ tymczasowo
Trenerzy Bologna FC
Trenerzy Vicenzy Calcio
  • Scarpa (1902–08)
  • Fasolo (1908–19)
  • Fasolo-Casalini-Scala (1919–22)
  • Sedlacek (1922–23)
  • Wilheim (1923–24)
  • Bekey (1924–28)
  • Wilheim (1928–31)
  • Krappan (1933–34)
  • Viola (1934–36)
  • Alt (1936–37)
  • Kuttik (1937–39)
  • Bedendo (1939–40)
  • Spinato (1940–43)
  • Ferrero (1943–44)
  • Spinato (1944–46)
  • Vecchina/Spinato (1947–48)
  • Berkessy (1948–49)
  • Wilheim (1949–50)
  • Mazzoni (1950–51)
  • Bernardini (1951–53)
  • Baldi (1953–54)
  • Campatelli (1954–55)
  • Guttmann (1955–56)
  • Andreoli (1956–57)
  • Varglien (1957–58)
  • Lerici (1958–62)
  • Scopigno (1962–65)
  • Campatelli (1965–66)
  • Campatelli-Pin-Menti (1966–67)
  • Silvestri (1967–68)
  • Menti (1968–69)
  • Puricelli (1969–71)
  • Menti (1971–72)
  • Seghedoni (1972–73)
  • Puricelli (1973–75)
  • Scopigno (1975–76)
  • Chinesinho (1976)
  • Fabbri (1976–79)
  • Ulivieri (1979–80)
  • Savoini/Viciani (1980–81)
  • Cadè (1981–83)
  • Mazzia (1983)
  • Giorgi (1983–86)
  • Burgnich/Magni (1986–87)
  • Specchia/Galli (1987–88)
  • Galli/Rota (1988–89)
  • Fogli/Gasparin/Savoini (1989–90)
  • Caramanno/Pasinato (1990–91)
  • Ulivieri (1991–94)
  • Guidolin (1994–98)
  • Colomba (1998–99)
  • Reja (1999–2001)
  • Fascetti/Moro/Viviani (2001–02)
  • Mandorlini (2002–03)
  • Iachini (2003–04)
  • Viscidi/Bellotto (2004–05)
  • Camolese (2005–06)
  • Gregucci (2006–09)
  • Maran/Sonetti (2009–11)
  • Baldini (2011)
  • Cagni (2011–12)
  • Beghetto (2012)
  • Cagni (2012)
  • Breda (2012–13)
  • Dal Canto (2013)
  • Lopez (2013–14)
  • Marino (2014–16)
  • Lerda (2016)
  • Bisoli (2016)
  • Torrente (2017)
  • Colombo (2017)
  • Zanini (2017–18)
  • Lerda (2018)
  • Zanini (2018)
  • Colella(2018)
  • Serena (2018-19)
  • Colella (2019)
  • Di Carlo (od 2019)

Przypisy

  1. ↑ Tarcisio Burgnich nie żyje. Był częścią „Wielkiego Interu”, zdobył mistrzostwo Europy, Interia.pl, 26 maja 2021 [dostęp 2021-05-26] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ajman 1968-08-25 stamp - Tarcisio Burgnich.jpg
A 1968 Ajman stamp commemorating Inter Milan player Tarcisio Burgnich.