Tarnawa Niżna (gmina)
gmina wiejska | |
1934–1951[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | 1934–39: lwowskie |
Powiat | 1934–39: turczański |
Siedziba | |
Powierzchnia (1934) | 172,16 km² |
Populacja (1931) • liczba ludności |
|
• gęstość | 50,7 os./km² |
Położenie na mapie powiatu | |
Portal Polska |
Tarnawa Niżna – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1951[3] w woj. lwowskim i rzeszowskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Siedzibą władz gminy była Tarnawa Niżna.
1 sierpnia 1934 roku w powiecie turczańskim w woj. lwowskim utworzono zbiorczą gminę Tarnawa Niżna z dotychczasowych jednowioskowych gmin Bukowiec, Dydiowa, Dźwiniacz Górny, Łokieć, Sokoliki Górskie, Szandrowiec, Tarnawa Niżna i Tarnawa Wyżna[4].
W okresie powojennym gmina Tarnawa Niżna – jako jedyna gmina dawnego powiatu turczańskiego (oprócz wschodniej części z Szandrowcem włączonym do ZSRR) – pozostała w Polsce[5]; w 1944 roku przyłączono ją do powiatu leskiego[6] (od 1945 w woj. rzeszowskim[7]). Była to najdalej na południe wysunięta gmina Polski o znikomej ludności.
1 stycznia 1952 roku gmina Tarnawa Niżna została (teoretycznie[8]) przeniesiona do nowo utworzonego powiatu ustrzyckiego[9], gdzie równocześnie została zniesiona a jej obszar włączony do gminy Szewczenko (obecnie gmina Lutowiska)[10].
Nie należy mylić z gminą Tarnawa Górna.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 31 grudnia 1951 roku
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 556 – Podział powiatu turczańskiego w województwie lwowskiem na gminy wiejskie.
- ↑ Poza pn-zach. skrawkiem zniesionej gminy Sianki (skrawki gmin Łomna i Ławrów wróciły do Polski w 1951 roku)
- ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948, s. 164
- ↑ Dz.U. 1945 nr 27 poz. 168
- ↑ Wymogi procesu biurokracji
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 65, poz. 446
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 65, poz. 448
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
(c) Qqerim z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Mapa administracyjna powiatu ustrzyckiego (województwo rzeszowskie), stan z 1 stycznia 1952 roku, po przeprowadzeniu umowy o zamianie granic z 15 lutego 1951 roku