Tarquinio Merula
Data i miejsce urodzenia | między 1590 a 1595 Cremona |
---|---|
Pochodzenie | włoskie |
Data i miejsce śmierci | 10 grudnia 1665 Cremona |
Instrumenty | organy |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka renesansowa |
Zawód | kompozytor, organista |
Tarquinio Merula (ur. między 1590 a 1595[1] w Cremonie, zm. 10 grudnia 1665 tamże) − włoski kompozytor i organista epoki baroku.
Życiorys
Działalność muzyczną rozpoczął w roku 1623 jako organista w Basilica di Santa Maria Maggiore w Bergamo, rok później znalazł się w Warszawie, gdzie otrzymał stanowisko organisty na dworze królewskim. Po dwóch latach wyjechał do ojczyzny. W latach 1628–1639 przebywał w Cremonie, gdzie był organistą w tamtejszej katedrze. Po tym czasie przeniósł się z powrotem do Bergamo i objął tam wcześniejsze stanowisko. Około roku 1652 wrócił do Cremony.
Twórczość
Tarquinio Merula pisał zarówno muzykę instrumentalną (w tym przede wszystkim canzoni francese, nawiązujące do stylu Adriano Banchieriego), jak i wokalną (w tym m.in. madrygały, motety, psalmy, msze) przejawiającą wpływy szkoły weneckiej oraz (w koncertach kościelnych) L.G. da Viadany.
Jego dzieła były wielokrotnie wydawane w Wenecji, m.in.:
- 4 księgi canzoni francese (1615, 1637, 1639 i 1649)
- Madrigali et altre musiche concertate (1623)
- I libro de madrigaletti (1624)
- I libro de motetti e sonate (1624)
- I libro de madrigali concertati (1624)
- Satiro e Corisca, dialogo musicale (1626)
Przypisy
- ↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 552.
Bibliografia
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 552. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
- The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
- Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6
Linki zewnętrzne
- darmowe nuty dostępne w International Music Score Library Project
- darmowe nuty dostępne w Werner Icking Music Archive
Media użyte na tej stronie
Ritratto del compositore Tarquinio Merula