Tarsus (miasto)

Tarsus

Państwo	Turcja
Prowincja	Mersin
Data założenia	X/IX w. p.n.e.
Powierzchnia	2240 km²
Wysokość	23 m n.p.m.
Populacja (2012) • liczba ludności	245 671
Kod pocztowy	33
Tablice rejestracyjne	33
Położenie na mapie Turcji Tarsus
36°55′57″N 34°51′45″E/36,932500 34,862500
Strona internetowa

Tarsus (gr. Tarsos, łac. Tarsus ar. طرسوس trl. Ṭarsūs, trl. Tarsus) – miasto w południowej Turcji, w Cylicji, nad rzeką Kydnos, w prowincji (il) Içel, 245 671 mieszkańców (2012)^[1]. W starożytności i średniowieczu Tars.

Założony między X a IX w. p.n.e. Obok niego przebiegał ważny trakt handlowy zwany „Wrotami Cylickimi”. W VIII wieku p.n.e. podbity przez Asyrię, później pod panowaniem Persji. W 333 p.n.e. zdobyty przez Aleksandra III Wielkiego. Po jego śmierci pod panowaniem dynastii Seleucydów. Od 64 p.n.e. stolica rzymskiej prowincji Cylicji (Cilicia). Od VII w. pod panowaniem arabskim. W tym czasie stolica zachodniej, syryjskiej części ufortyfikowanego regionu الثغور, trl. Aṯ-Ṯuḡūr, trb. As-Sughur, dokąd, by uczestniczyć w dżihadzie, z całego świata islamu przybywali skoszarowani w, utrzymywanych często przez własne miasta ribatach, wojownicy za wiarę (ghazi). W czasie wojen krzyżowych miasto weszło w skład Królestwa Małej Armenii. Od 1359 roku znalazło się pod zwierzchnictwem sułtanatu mameluckiego, będąc w tym czasie częścią emiratu Ramazan. Zdobyte ostatecznie przez Turków w roku 1516.

Z miasta pochodzili: święty Paweł z Tarsu apostoł, Teodor z Tarsu i Diodor z Tarsu. W Tarsie został stracony w 290 roku św. Bonifacy. W Tarsie zmarli: w 313 cesarz rzymski Maksymin II Daja, w 1101 syn króla Francji Henryka I, Hugo de Vermandois.

W mieście rozwinął się przemysł włókienniczy, chemiczny oraz spożywczy^[2].

Przypisy

• 

  Kościół św. Pawła

• 

  Meczet

• 

  Brama Kleopatry