Tarszisz

Tarszisz (hebr. תַּרְשִׁישׁ) – według Biblii miasto portowe na wybrzeżu Morza Śródziemnego, słynące z bogactw i handlu. Dziś zazwyczaj identyfikowane jako Tars w Azji Mniejszej lub Tartessos na Półwyspie Iberyjskim.

Tarszisz zaopatrywało Tyr w srebro, żelazo, ołów i cynę (Ez 27,12)[1]. Usiłował do niego dopłynąć Jonasz, uciekający przed Bogiem (Jon 1,3)[2].

Użycie nazwy Tarszisz w Biblii

Jeden z czterech synów Jawana, wnuk Jafeta, prawnuk Noego, nosił imię Tarszisz (Rdz 10,4)[3]. Od jego imienia może pochodzić nazwa tej miejscowości - może jednak mieć znaczenie symboliczne: potomkowie Noego, od których wywodzi się cały rodzaj ludzki, są również ojcami mieszkańców miasta Tarszisz.

Określenie okręty Tarszisz jest używane w Biblii jako nazwa dużych statków przeznaczonych do dalekich podróży, niekoniecznie związanych z tym miastem.

Tarszisz bywa także nazwą kamienia szlachetnego, prawdopodobnie oliwinu lub akwamarynu.

Określenie Tarszisz, pojawia się także w Starym Testamencie w Księdze Ezechiela przy opisie „Wizji rydwanu Bożego” – „Wygląd tych kół <i ich wykonanie> odznaczały się połyskiem tarsziszu, a wszystkie cztery miały ten sam wygląd i wydawało się, jakby były wykonane tak, że jedno koło było w drugim (...)”[4]

Przypisy

  1. Ez 27,12 w Biblii Tysiąclecia
  2. Jon 1,3 w Biblii Tysiąclecia
  3. Rdz 10,4 w Biblii Tysiąclecia
  4. Ez 1,16 w Biblii Tysiąclecia

Zobacz też