Tartus
![]() Widok na Tartus z charakterystyczną promenadą nad morzem | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Muhafaza | |||
Burmistrz | Wahib Hasan Zajn ad-Din | ||
Populacja (2008) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy | 43 | ||
Położenie na mapie Syrii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
![]() | |||
Strona internetowa |
Tartus (arab. طرطوس) – miasto portowe w zachodniej Syrii nad Morzem Śródziemnym, siedziba muhafazy Tartus.
Historia
W przeszłości był ośrodkiem w Hrabstwie Trypolisu. W II połowie XX wieku stał się drugim, obok Latakii, regionalnym centrum gospodarczym[1]. W 1966 został stolicą prowincji[2].
Tartus ma szczególne znaczenie dla syryjskich alawitów, którzy w 1990 stanowili 70% populacji miasta[1][3]. Po wybuchu wojny domowej przeciwko rządom Baszszara al-Asada w 2011 w Tartusie i regionie mieszkańcy w większości opowiedzieli się za utrzymaniem rządów partii Baas i nie brali udziału w antyrządowych wystąpieniach[4].
Zabytki
Głównym zabytkiem jest dawny kościół Naszej Pani z Tortosy zbudowany na początku XIII wieku przez krzyżowców, w stylu łączącym styl romański z wczesnym gotykiem. Świątynia stanowiła równocześnie warownię i była częścią twierdzy, która od XII wieku była główną fortecą templariuszy w Ziemi Świętej. Jest najlepiej zachowanym[5] kościołem z okresu wypraw krzyżowych. Obecnie znajduje się tu muzeum archeologiczne z kolekcją fenickich i rzymskich sarkofagów oraz wizerunków Baala.
Baza morska
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | Tartus |
Kod taktyczny | 720 ПМТО |
Rodzaj bazy | |
Historia | |
Używana od | 1977 |
Dane taktyczne | |
Liczba żołnierzy | 1700 (w 2015) |
Personel bazy | 100+ osób |
Bazująca broń | obrona przeciwlotnicza |
Użytkownicy | |
![]() |
Port Tartus był punktem bazowania Marynarki Wojennej ZSRR na wybrzeżu Morza Śródziemnego, na podstawie umowy z 1971 roku z rządem Syrii[6]. W tym celu w 1977 roku sformowano tam dywizjon okrętów pomocniczych, a w 1984 stworzono punkt zabezpieczenia materiałowo-technicznego[6]. Obejmuje on (od 1991 roku) trzy nabrzeża pontonowe i jednostkę warsztatową[6]. Po rozpadzie ZSRR sukcesorem stała się Rosja, lecz w okresie 1996–2007 punkt nie był wykorzystywany[6]. Obecnie znajduje się tu baza Marynarki Wojennej FR, personel bazy liczył około 100 osób w 2012[7]. We wrześniu 2015 w bazie dyslokowanych było powyżej 1700 żołnierzy[8][9]. Obecnie funkcjonowanie bazy jest usankcjonowane umową Rosja-Syria[10][11]. W 2016 roku ogłoszono o przekształceniu punktu bazowania w bazę morską i zainstalowano tam rosyjskie rakiety przeciwlotnicze[6]. W drugiej dekadzie XXI wieku Rosja ponownie zintensyfikowała swoją obecność wojskową w tym rejonie, a znaczenie bazy wzrosło wraz z zaangażowaniem militarnym Rosji od 2015 roku w wojnie w Syrii[6].
Miasta partnerskie
Tortosa (od 2007)
Przypisy
- ↑ a b van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I. B. Tauris, 2011, s. 5. ISBN 978-1-84885-760-5.
- ↑ van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I. B. Tauris, 2011, s. 182. ISBN 978-1-84885-760-5.
- ↑ van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I.B. Tauris, 2011, s. 183. ISBN 978-1-84885-760-5.
- ↑ Lesch D.: Syria. The Fall of the House of Assad. New Haven & London: Yale University Press, 2012.
- ↑ Stephen O'Shea: Morze Wiary – islam i chrześcijaństwo w świecie śródziemnomorskim doby średniowiecza. Wyd. I. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 2009, s. 162. ISBN 978-83-7510-087-7.
- ↑ a b c d e f Krzysztof Kubiak, Syryjski ekspres, „Raport - Wojsko Technika Obronność” nr 04/2017, s.46-53, ISSN 1429-270X
- ↑ Rosja boi się o swoich obywateli w Syrii i szykuje wielką operację. wiadomosci.wp.pl, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-21].
- ↑ СМИ: В сирийском Тартусе находятся 1700 российских солдат / ГОРДОН, gordonua.com [dostęp 2018-11-07] .
- ↑ Разговор по прямому поводу – Газета Коммерсантъ № 172 (5682) от 21.09.2015, kommersant.ru [dostęp 2018-11-07] .
- ↑ Соглашение между Российской Федерацией и Сирийской Арабской Республикой о расширении территории пункта материально-технического обеспечения Военно-Морского Флота Российской Фе..., docs.cntd.ru [dostęp 2018-11-07] .
- ↑ Новости ∙ Документы ∙ Президент России, kremlin.ru [dostęp 2018-11-07] (ros.).
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Syria. De facto situation.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Bin im Garten, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tartus naval base, from OpenStreetMap; detailed map of the naval base in the port of Tartus. 1a, b, c: Warehouses, 2 dry dock, 3 Parking area for vehicles and equipment (the "Park"), 4 Roll call square, 5 Pontoon bridges that serve as piers, 6 Concrete jetty used as pier, 7 Mooring jetty, 8 Civilian harbour, 9 Railway line, 10 Harbour protection wall.