Tasiemczyca

Ten artykuł od 2017-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tasiemczyca, tenioza, cestodoza (łac. tæniasis, Taenia – tasiemiec) – jest to pasożytnicze zakażenie przewodu pokarmowego przez tasiemca. Istnieje wiele gatunków tego pasożyta, w Polsce najczęściej spotyka się tasiemca nieuzbrojonego i uzbrojonego, rzadziej bruzdogłowca szerokiego.

Objawy

Objawy infestacji tasiemcami to najczęściej:

• osłabienie,
• chudnięcie,
• nudności,
• wymioty,
• bóle brzucha,
• biegunka,
• zaparcia.

Bruzdogłowiec szeroki charakteryzuje się dużym zapotrzebowaniem na witaminę B₁₂, której niedobory w organizmie ludzkim mogą się objawić poważną anemią.

Gdy człowiek jest żywicielem pośrednim, np. tasiemca uzbrojonego (Taenia solium), skutki obecności larw w jego organizmie są poważniejsze. Wągry osadzające się w mięśniach powodują bóle i upośledzenie ich czynności. Mogą się także zagnieździć w innych narządach (mięśniu sercowym, wątrobie, płucach, a nawet siatkówce oka czy w mózgu) i spowodować ich uszkodzenie, a nawet śmierć chorego na tasiemczycę. Szczególnie niebezpieczny jest tu tasiemiec bąblowcowy.

Przyczyny

Tasiemczyca jest chorobą odzwierzęcą. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, poprzez spożycie mięsa zawierającego postacie przetrwalnikowe pasożyta, tak zwanych wągrów. Pośrednikami w rozwoju tasiemca są zwierzęta: bydło dla tasiemca nieuzbrojonego, świnie dla tasiemca uzbrojonego oraz ryby dla bruzdogłowca szerokiego. W jelicie człowieka wągry przekształcają się w postacie dojrzałe. Wydalane z kałem fragmenty ciała tasiemca (człony) zawierają jaja, którymi mogą zarazić się zwierzęta. Jeśli człowiek połknie jaja tasiemca, np. wraz z zanieczyszczoną kałem ludzkim wodą lub żywnością, sam stanie się żywicielem pośrednim.

Leczenie

W leczeniu farmakologicznym tasiemczyc stosuje się prazykwantel, niclosamid, albendazol.

Zalecenia ogólne

Leczenie prowadzi się w domu. Badanie kału powinno się wykonać również u członków rodziny chorego. Dieta nie ma znaczenia. Nie ma ograniczeń odnośnie do aktywności fizycznej.

Leczenie farmakologiczne

Preparaty stosowane w zakażeniu tasiemcem są bardzo skuteczne. W leczeniu stosuje się prazykwantel lub niklozamid. Lek przyjmuje się jednorazowo. Po 3-6 tygodniach sprawdza się skuteczność leczenia badając kał. W razie niepowodzenia leczenie się powtarza.