Tasiemiec uzbrojony

Ten artykuł od 2009-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tasiemiec uzbrojony

Taenia solium
Linnaeus, 1758
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	płazińce
Gromada	tasiemce
Rząd	Cyclophyllidea
Rodzina	Taeniidae
Rodzaj	Taenia
Gatunek	tasiemiec uzbrojony

Człon tasiemca uzbrojonego

Tasiemiec uzbrojony, soliter (Taenia solium) – jeden z gatunków tasiemców (Cestoda), które pasożytują w przewodach pokarmowych kręgowców, w tym człowieka. Wywołują groźną chorobę układu pokarmowego — tasiemczycę. W przeciwieństwie do tasiemca nieuzbrojonego ma on haczyki i przyssawki, za pomocą których przytwierdza się do ściany jelita cienkiego. Może również się pojawiać w innych częściach ciała, na przykład w mięśniach i narządach wewnętrznych, doprowadzając do ich upośledzenia.^[1].

Rozmnażanie

Jest on obupłciowy. W każdym członie z osobna rozwijają się narządy rozrodcze męskie i żeńskie. Męskie najczęściej rozwijają się nieco wcześniej, aby zmniejszyć ryzyko samozapłodnienia w obrębie jednego proglotydu. Może jednak dochodzić do zapłodnienia pomiędzy członami z przedniej i tylnej części strobil. Najkorzystniejsze jest jednak zapłodnienie pomiędzy członami dwóch różnych tasiemców. Dochodzi wtedy do wymieszania (rekombinacji) materiału genetycznego. Rozwój tasiemców jest złożony, najczęściej występuje kilka pokoleń larwalnych i przynajmniej jeden żywiciel pośredni.

Budowa i cykl rozwojowy

Tasiemce mają długie, płaskie ciało, przypominające wyglądem tasiemkę. Są wysoce wyspecjalizowane do pasożytniczego trybu życia. Ciało tasiemca składa się z 800–1000 proglotydów^[2] czyli szeregu powtarzających się segmentów. Każdy taki segment jest kompletną maszyną rozrodczą, wyposażoną w narządy męskie i żeńskie, produkującą do 100 tys. jaj. Przyczyną produkcji tak dużej ilości jaj jest skomplikowany cykl rozwojowy pasożyta. Proglotydy najdalej odsunięte od główki, zwane macicznymi, zawierają dojrzałe jaja. Segmenty te odrywają się kolejno od ciała tasiemca i wraz z kałem opuszczają organizm żywiciela ostatecznego. Długość dorosłego pasożyta może wynosić do 4 metrów^[3].

Cykl rozwojowy jest prawie taki sam jak u tasiemca nieuzbrojonego z tym wyjątkiem, że żywicielem pośrednim tasiemca uzbrojonego jest świnia i jego larwa cysticerkus posiada na skoleksie dodatkowy wieniec haczyków. W związku z tym tasiemcem uzbrojonym można się zarazić zjadając niedogotowaną wieprzowinę, pochodzącą od zakażonej świni.

Oprócz przewodu pokarmowego tasiemiec uzbrojony może się osadzić w mięśniach i narządach wewnętrznych człowieka jako larwa wągier. Szczególnie niebezpieczne są przypadki osadzenia larwy w mózgu i gałce ocznej. Ucisk mózgu może wywoływać objawy podobne do padaczki oraz bóle głowy, nudności i zaburzenia zachowania. Z kolei osadzenie w oku może doprowadzić do ślepoty^[4]. Choroby wywoływane przez tasiemca uzbrojonego to tenioza (zarażenie wągrami) oraz cysticerkoza (jaja inwazyjne).

Objawy chorobowe

• anemia
• awitaminoza
• osłabienie
• bóle brzucha
• wymioty

Przypisy