Tatra T3R.SLF

Tatra T3R.SLF

(c) ŠJů, Wikimedia Commons, CC BY 4.0 Tatra T3R.SLF w Libercu
Dane ogólne
Kraj produkcji	Czechy
Producent	Aliancí TW Team
Miejsce produkcji	Karniów Praga
Lata produkcji	od 2012
Dane techniczne
Liczba członów	1
Długość	15 100 mm
Szerokość	2480 mm
Wysokość	3185 mm
Rozstaw wózków	1435 mm
Moc silników	4 × 44 kW
Typ silników	silnik prądu stałego
Napięcie zasilania	600 V
Prędkość maksymalna	65 km/h
Wnętrze
Liczba miejsc siedzących	22
Liczba miejsc ogółem	127
Niskopodłogowość	33%
Portal Transport szynowy

Tatra T3R.SLF – typ czeskiego, częściowo niskopodłogowego tramwaju, produkowanego przez Aliancí TW Team (Pragoimex, Krnovské opravny a strojírny i VKV Praha). Wywodzi się z typu Tatra T3 i jest wariantem modelu T3R.PLF.

Historia

Prototyp

Prototyp tramwaju T3R.SLF (S: wyposażenie elektryczne Škoda, LF: low floor, pol. „niska podłoga”) powstał w roku 2008. Do nowego pudła tramwaju T3R.PLF zamontowano wyposażenie elektryczne Škoda, pochodzące od węgierskiego producenta Ganz, który stał się w międzyczasie częścią przedsiębiorstwa Škoda Transportation. Prototyp dostarczono do Pilzna 29 sierpnia 2008 r., otrzymał on numer taborowy 114, który należy do serii numerów nadawanych testowanym tramwajom, niebędącym własnością firmy Plzeňské městské dopravní podniky. Wkrótce jednak zmieniono mu numer na 202. 21 października 2008 r. rozpoczęto jazdy testowe jako wagon pojedynczy lub w składzie z tramwajem Škoda 01T. 5 stycznia 2009 r. wagon wszedł do eksploatacji liniowej, jednak wkrótce został odstawiony. Po kilku miesiącach przeprowadzono jazdę próbną bez pasażerów, jednak w połowie czerwca 2009 r. na jaw wyszły wady konstrukcyjne i tramwaj po miesiącu został odebrany przez producenta z Pilzna. Wyposażenie elektryczne Škoda zastąpiono standardowym wyposażeniem Progress firmy Cegelec, a następnie jako typ T3R.PLF wszedł w połowie sierpnia 2009 r. do eksploatacji w Pilźnie, gdzie oznaczono go numerem 328^[1].

Produkcja seryjna

W 2011 r. przedsiębiorstwo Dopravní podnik měst Liberce a Jablonce nad Nisou wyraziło chęć zakupu tego typu tramwaju, między innymi dlatego, że nowe wagony mogłyby być łączone w składy ze starszymi tramwajami typu T3M.04 z wyposażeniem Škoda (typ Škoda 02T). Tramwaje na licencji składane są w miejscowych warsztatach. Pierwszy wóz (nr 66) został zbudowany we wrześniu 2012 r. i od tego czasu liczba tramwajów T3R.SLF stale rośnie. W kwietniu 2016 r. po mieście kursowało 5 sztuk tego tramwaju, a 2 kolejne były w trakcie montażu. Wagony pochodzące z produkcji seryjnej nie doznały jak dotąd żadnej awarii.

Konstrukcja

Podobnie, jak w przypadku tramwaju T3R.PLF, do skonstruowania wozu T3R.SLF wykorzystano częściowo niskopodłogowe (33%) pudło typu VarCB3LF, wytworzone przez Aliancí TW Team. Wszystkie egzemplarze otrzymały czoła projektu Františka Kardause (klasyczne T3), wyposażenie elektryczne Škoda i pantograf połówkowy.

Wszystkie wyprodukowane wagony typu T3R.SLF są oficjalnie uznane za modernizacje starszych tramwajów T3. W rzeczywistości ze starszych wagonów T3 wykorzystano jedynie niektóre części.

Od tramwajów T3R.PLF typ ten odróżnia się jedynie rodzajem zamontowanego wyposażenia elektrycznego.

Dostawy

Państwo	Miasto	Typ	Lata dostaw	Liczba	Numery taborowe	Uwagi
Czechy	Liberec	T3R.SLF	2012–2015	7	38, 43, 44, 65, 66, 69, 82		[2]
	Pilzno	T3R.SLF	2008	1	114	prototyp	[3]
Łączna liczba:				8

Przypisy