Tau Pegasi
| |||||||||||||||||||||
| τ Peg | |||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | Pegaz | ||||||||||||||||||||
| Rektascensja | 23h 20m 38,242s[1] | ||||||||||||||||||||
| Deklinacja | +23° 44′ 25,21″[1] | ||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | 0,02017 ± 0,00040[1]″ | ||||||||||||||||||||
| Odległość | 161,7 ± 3,3 ly 49,6 ± 1,0 pc | ||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | 4,40[1]m | ||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | 192,19 ± 0,16[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) | 36,12 ± 0,12[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna | −8,59 ± 0,92[1] km/s | ||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
| Typ widmowy | A5Vp_lB[1] | ||||||||||||||||||||
| Jasność | 29,5[2] L☉ | ||||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu | 150[2] km/s | ||||||||||||||||||||
| Temperatura | 7760[2] K | ||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
Tau Pegasi (Salm, τ Peg) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, odległa od Słońca o około 162 lata świetlne.
Nazwa
Gwiazda ta nosi tradycyjną nazwę Salm, która wywodzi się z języka arabskiego i oznacza „skórzany czerpak”[3][4]. Johann Bayer zapisał tę nazwę w formach Sagma i Salma, a także przypisał tej gwieździe nazwę Markab, zwykle wiązaną z gwiazdą Alfa Pegasi[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Salm dla określenia tej gwiazdy[5].
Charakterystyka
Tau Pegasi to biała gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego A5[1]. Ma temperaturę około 7760 K, wyższą niż temperatura fotosfery Słońca[2]. Jest to także pulsująca gwiazda zmienna typu Delta Scuti[1][2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Tau Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e L.A. Balona, W.A. Dziembowski. Excitation and visibility of high-degree modes in stars. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 309 (1), s. 221–232, 1999. DOI: 10.1046/j.1365-8711.1999.02821.x. Bibcode: 1999MNRAS.309..221B (ang.).
- ↑ Lloyd Motz, Carol Nathanson: The constellations. Doubleday, 1988, s. 318. ISBN 978-0385176002.
- ↑ a b Pegasus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 329. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].