Taurodontyzm
| ||
| ICD-10 | K00.2 | |
Taurodontyzm (ang. taurodontism, z gr. ταύρος = byk + `oδoύς, `oδoντός = ząb + przyrostek -ισμος) – powiększenie komory zęba trzonowego spowodowane odwróceniem stosunku korona: korzeń zęba. Źródłosłów terminu wskazuje na podobieństwo takich zębów do zębów zwierząt kopytnych. Według Shawa[1] zęby taurodontyczne można podzielić na:
- hipotaurodontyczne (hypotaurodont)
- hipertaurodontyczne (hypertaurodont)
- mezotaurodontyczne (mesotaurodont).
Cecha występowała fizjologicznie u neandertalczyków, u ludzi współczesnych występuje jako izolowana cecha dysmorficzna albo jako część obrazu klinicznego zespołów wad wrodzonych i chorób o podłożu genetycznym. Taurodontyzm występuje u około 40% pacjentów z zespołem Klinefeltera[2].
Przypisy
- ↑ Shaw, JC. Taurodont teeth in South African races. „J Anat”. 62, s. 476-498, 1928.
- ↑ Visootsak, J, Graham, JM. Klinefelter syndrome and other sex chromosomal aneuploidies. „Orphanet Journal of Rare Diseases”. 1. 42, 2006. PMID: 17062147.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.