Teatr Polski w Szczecinie

Ten artykuł od 2016-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Uwagi: W sekcji #Bibliografia można skorzystać z szablonu {{cytuj stronę}}. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Teatr Polski w Szczecinie

Budynek Teatru Polskiego przy ul. Swarożyca
Typ teatru	dramatyczny
Kierownictwo artystyczne	Adam Opatowicz
Data powstania	1946 rok
Państwo	Polska
Lokalizacja	ul. Swarożyca 5 71-601 Szczecin
Położenie na mapie Szczecina Teatr Polski w Szczecinie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Teatr Polski w Szczecinie
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Teatr Polski w Szczecinie
53°26′02″N 14°34′13″E/53,434000 14,570333
Strona internetowa teatru

Teatr Polski – szczeciński teatr dramatyczny założony w 1946 r. Siedziba teatru od 1949 r. mieści się w stylowym, zabytkowym budynku przy ul. Swarożyca 5. Wcześniej budynek był siedzibą dawnej niemieckiej loży masońskiej Pod Trzema Cyrklami i został wybudowany przez wolnomularzy^[1].

O teatrze

Teatr Polski został upaństwowiony w 1949^[2], w tym samym roku teatrowi nadano statut^[3].

W budynku znajdują się trzy sceny: duża scena, na której wystawiane są przede wszystkim klasyczne sztuki autorstwa wielkich twórców takich jak Johann Wolfgang Goethe, Michaił Bułhakow czy Henryk Ibsen (Faust, Mistrz i Małgorzata, Peer Gynt). Może ona pomieścić 319 widzów. Jest także mała scena dla 120 widzów, na której z powodzeniem wystawiane są nie tylko farsy (Mayday), ale także dramaty (Play Strinberg). W teatrze grało wielu aktorów teatralno-filmowych: Andrzej Kopiczyński (1963-1970), Krzysztof Chamiec (1951-52, 1955-57), Roman Kłosowski (1953-55), Mieczysław Czechowicz (1950-51), Aleksander Fogiel (1951-59), Ryszard Pietruski (1950-55), Wojciech Siemion (1950-51), Ludwik Benoit (1955-57), Roland Głowacki (1954-1995), Andrzej May, Henryk Talar(1969-1970), Jerzy Rogalski (1974-75), Edward Żentara (1998-2001) oraz aktorki Stanisława Angel-Engelówna, Maria Zbyszewska, Krystyna Feldman i Lucyna Winnicka.

Teatr Polski posiada także scenę kabaretową (na 80 miejsc). W lutym 1997 roku z inicjatywy aktualnego dyrektora naczelnego i artystycznego Adama Opatowicza powstał Czarny Kot Rudy. Można w nim usłyszeć zabawne monologi, skecze oraz piosenki kabaretowe z humorem francuskim (Pornograf), angielskim (Latający Cyrk Monty Pythona) czy lokalnym szczecińskim (Dancing Szczecin).

Teatr Polski wystawia rocznie średnio 5 spektakli premierowych. W 2007 roku teatr zrealizował w sumie 276 spektakli, które obejrzało 44210 widzów. Największym powodzeniem w roku 2007 cieszył się Mayday 2, który przyciągnął 8085 widzów. Nie brakowało też publiczności na nagrodzonej Bursztynowym Pierścieniem Stacyjce Zdrój.

Na stałe w repertuarze goszczą wieczory autorskie Andrzeja Poniedzielskiego. W teatrze można również usłyszeć koncert Edyty Geppert czy Grzegorza Turnaua oraz skecze kabaretowe Grzegorza Halamy. Domeną Teatru Polskiego są także imprezy gościnne takie jak w 2007 roku „Zakopane w Szczecinie”. Był to cykl spektakli (Na przełęczy, Dzień dobry Państwu - Witkacy, Appendix, Wariacje enigmatyczne, Wieczór myśli i zdarzeń inspirowanych Zakopanem i Tatrami, Dementia Praecox Zakopianiensis) wystawiany przez Teatr Witkacego.

Z okazji urodzin Czarnego Kota przyjeżdżali do teatru m.in.: Magda Umer, Elżbieta Adamiak, Stanisław Tym, Janusz Radek, Mirosław Czyżykiewicz, Piwnica pod Baranami, Janusz Józefowicz, Zbigniew Zamachowski, Piotr Machalica, Wojciech Malajkat, Kabaret Otto, Golec uOrkiestra oraz Andrzej Poniedzielski.

Teatr Polski bierze udział w rozmaitych konkursach i festiwalach. W 2003 roku Latający Cyrk Monty Pythona otrzymał pierwszą nagrodę na XII Konkursie Teatrów Ogródkowych. Co roku doceniany jest także podczas nominacji do nagrody Bursztynowego Pierścienia. Nominacją może się poszczycić m.in. Michał Janicki, natomiast nagrodą Adam Dzieciniak (2005 r.), Adam Opatowicz (2007 r.) oraz Olga Adamska (2007 r.). W roku ubiegłym nagrodzona została „Stacyjka Zdrój” w reżyserii Adama Opatowicza i Andrzeja Poniedzielskiego. W 2005 roku Srebrną Ostrogę – nagrodę dla młodego, dobrze zapowiadającego się aktora otrzymała aktorka Teatru Polskiego Dorota Chrulska.

Teatr Polski jest mobilny i nie ogranicza się jedynie do występów w Szczecinie. Ze swoimi spektaklami gości na deskach teatrów m.in. w Warszawie (Elementarz), Poznaniu (Piosennik), Zielonej Górze (Boy, honor i ojczyzna, Latający Cyrk Monty Pythona), Kielcach (Piosennik), Gdyni (Latający Cyrk Monty Pythona), Polkowicach (Okno na parlament, Mayday2, Pornograf, Latający Cyrk Monty Pythona), czy w Lubinie (Piosennik, Kolacja dla głupca). W 2007 roku uczestniczył w promocji Szczecina na rynku w Poznaniu. W 2008 roku również przyłączył się do promocji i wystąpił z rewią kabaretową we Wrocławiu. Teatr Polski w Szczecinie współpracuje ze Stanisławem Tymem. W 2011 roku wystawił napisaną przez Tyma sztukę „Gazeta zawsze spada papierem do góry”.

W roku 2008 teatr przeszedł remont. Wymieniono między innymi siedzenia oraz odnowiono i pomalowano ściany.

Przypisy

Bibliografia

• Strona internetowa Teatru Polskiego w Szczecinie