Teladowicze (gmina)
gmina wiejska | |
1919–1920/21[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | (1919–20: okręg miński) |
Powiat | do 1920: słucki |
Siedziba | Teladowicze |
Populacja (1919) • liczba ludności |
|
Portal Polska |
Teladowicze (alt. Cieladowicze, Ceładowicze) – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919–1920/21 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu mińskiego. Siedzibą władz gminy były Teladowicze (Цялядавічы).
Początkowo gmina należała do powiatu słuckiego w guberni mińskiej[3][2]. 15 września 1919 r. gmina weszła w skład nowo utworzonego okręgu mińskiego[4]. 7 listopada 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu nieświeskiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[5].
Po wytyczeniu granicy część wschodnia gminy (wraz z Teladowiczami) weszła do Rosji, natomiast z części zachodniej powstała gmina Lisuny, która weszła w skład nowego woj. nowogródzkiego[6][7].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administrowana przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich
- ↑ a b Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919
- ↑ Gmina Teladowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 281 .
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 174
- ↑ Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 3, poz. 23
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Województwo Nowogródzkie, Część I, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Mapy WIG
Linki zewnętrzne
- Gmina Teladowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 281 .
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).