Telegrafon

Pierwszy egzemplarz z 1898 roku

Telegrafon – pierwsze urządzenie do magnetycznej rejestracji dźwięku, prototyp magnetofonu. Nazwa wzięła się stąd, że w zamyśle autora urządzenie miało pełnić rolę współczesnej automatycznej sekretarki sprzężonej z telegrafem.

Zasada działania

Dźwięk rejestrowany był w ten sposób, że prąd elektryczny z mikrofonu modulowany akustycznie przepływał przez elektromagnes, który magnesował przesuwający się drut stalowy. Była to zazwyczaj struna fortepianowa. Drut nawijał się na obracający się cylinder.

Historia wynalazku

Telegrafon został skonstruowany przez Poulsena i opatentowany w Danii w 1898 roku. W wersji z drutem wykonanych było zaledwie kilka egzemplarzy. Wynalazek nie upowszechnił się z powodu dużej zawodności części mechanicznych i małej mocy sygnału (nie miał wzmacniacza).

W roku 1902 Poulsen eksperymentował z elastycznymi materiałami z naniesionymi drobinami ferromagnetyka – pierwowzorem późniejszej taśmy magnetycznej, ale eksperymenty te ostatecznie zarzucił.

Najstarszy zapis magnetyczny został zrealizowany właśnie przy pomocy urządzenia Poulsena pochodzi z roku 1900. Był to głos cesarza Franciszka Józefa. Nagranie to jest przechowywane w Duńskim Muzeum Techniki.

American Telegraphone Company nabyła prawa patentowe do tego wynalazku w 1905 roku i rozpoczęła produkcję urządzeń, którym nadano nazwę dyktafonu. Dyktafon był produkowany do 1924 roku, ale nigdy się nie upowszechnił, ponieważ zapis na płytach gramofonowych były tańszy, lepszy jakościowo, a same urządzenia do rejestracji i odtwarzania bardziej niezawodne.