Temida (tytanida)

Temida

Θέμις

— bogini sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku —
Występowanie	mitologia grecka
Atrybuty	róg obfitości, waga, miecz, opaska na oczach
Siedziba	Olimp
Teren kultu	starożytna Grecja
Rodzina
Ojciec	Uranos
Matka	Gaja
Mąż	Zeus
Dzieci	Hory (Eunomia, Dike, Ejrene), Astraja, Eridanos

Temida (gr. Θέμις Thémis, łac. Themis) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku.

Temida uchodziła za córkę Uranosa i Gai. Zanim Zeus poślubił Herę, pojął za małżonkę Temidę. Z ich związku narodziły się trzy hory^[1] – Eunomia, Dike, Ejrene^[2] – oraz trzy Mojry (według popularniejszej teorii Mojry istniały wraz z Chaosem i po nim), a także dziewica Astraja (uosobienie sprawiedliwości) oraz nimfa rzeki Erydanu (Eridanos)^[3]. Niektórzy podają, że owocem tego związku miały być Hesperydy^[4].

Według mitografów i filozofów Temida miała być główną doradczynią Zeusa. Przypisuje się jej między innymi, że to ona radziła Zeusowi wziąć skórę z Amaltei. Według Jana Parandowskiego przewidziała wojnę trojańską^[5]. Jako jedyna z pierwszej generacji bóstw, pozostała na Olimpie. Tradycyjnie Temida była przedstawiana z wagą i mieczem, niekiedy z opaską na oczach^[1]. Opaska na oczach symbolizuje bezstronność. W wielu miastach greckich miała świątynie, często w pobliżu świątyń Gai lub Demeter^[1].

Figura Temidy w Sądzie Rejonowym w Gdańsku

Figury Temidy często występują na sali sądowej. Jej postać widnieje także na pieczęci stanowej Nowego Jorku. W Polsce można ją zobaczyć w herbie Janowca Wielkopolskiego.

Przypisy

Bibliografia

• Adamowicz A. i in.: Encyklopedyja powszechna. T. 11: Gui.–Hof. Warszawa: 1862.
• Grimal P.: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: 1987. ISBN 83-04-01069-0.
• Parandowski J.: Mitologia. Warszawa: 1978.
• Parandowski J.: Mitologia. Poznań: 1989. ISBN 83-210-0677-9.
• Temida. WIEM (encyklopedia). [dostęp 2012-02-11].