Temisto (księżyc)

Temisto
Ilustracja
Fotomontaż trzech zdjęć wykonanych co 40 minut, na których ponownie odkryto Temisto w 2000 roku
PlanetaJowisz
OdkrywcaCharles Kowal i Elizabeth Roemer (1975);
Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene Magnier (2000)
Data odkrycia30 września 1975;
odnaleziony 21 listopada 2000
Tymczasowe oznaczenieS/1975 J 1;
S/2000 J 1
Charakterystyka orbity
Półoś wielka7 504 000 km[1]
Mimośród0,2435[1]
Okres obiegu130,02 d[1]
Nachylenie do ekliptyki42,977°[1]
Długość węzła wstępującego192,288°[1]
Argument perycentrum217,147°[1]
Anomalia średnia313,051°[1]
Własności fizyczne
Średnica równikowa9 km
Powierzchnia~200 km²
Objętość~270 km³
Masa~6,89 × 1014 kg
Średnia gęstość2,6 g/cm³
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni~0,0029 m/s²
Prędkość ucieczki4,8 m/s
Albedo0,04
Jasność absolutna14,4m
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
21,0m
Temperatura powierzchni~124 K

Temisto (Jowisz XVIII) – mały księżyc Jowisza.

Odkrycie

Został odkryty przez Charlesa Kowala i Elizabeth Roemer w 1975 r. i otrzymał tymczasowe oznaczenie S/1975 J 1. Jednak obserwacje nie wystarczyły do wyznaczenia jego orbity i księżyc został zgubiony. Udało się go ponownie odnaleźć dopiero w 2000 roku. Grupa astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowana przez Scotta Shepparda odkryła nowy księżyc planety i nadała mu oznaczenie S/2000 J 1; wkrótce potwierdziło się, że jest to księżyc zgubiony 25 lat wcześniej.

Nazwa

W mitologii greckiej Temisto była trzecią i ostatnią żoną Atamasa.

Charakterystyka fizyczna

Temisto jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jej średnicę ocenia się na około 9 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo to zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 21 magnitudo.

Orbita

Temisto obiega Jowisza zgodnie z kierunkiem jego obrotu wokół własnej osi. Jej orbita ma duże nachylenie, około 43° i jest niepodobna do orbit innych satelitów krążących w pobliżu. Temisto krąży pomiędzy orbitami księżyców galileuszowych i grupą Himalii, nie należy do żadnej ze znanych grup i jest uważana za izolowaną w przestrzeni.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-15].

Linki zewnętrzne

  • Themisto. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
  • Scott Sheppard, Moons of Jupiter, Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).
  • Themisto (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22].

Media użyte na tej stronie

Solar System XXX.png
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
S 2000 J 1.jpg
Autor: IMCCE (Institut de mécanique céleste et de calcul des éphémérides) / University of Hawaii, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Montage of the rediscovery images of S/2000 J 1 (Themisto, Jupiter XVIII), taken on 21 November 2000 with the 2.2 m U. of Hawaii telescope. The field is 70 arc-seconds wide. The three images, taken 40 minutes apart, are superposed. S/2000 J 1 (arrows) moves from right to left during that time.