Tempo (szachy)

	A	B	C	D	E	F	G	H
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	A	B	C	D	E	F	G	H

Obrona skandynawska, pozycja po 3.Sc3

Tempo – w terminologii szachowej oznacza pojedyncze posunięcie (w grze praktycznej) bądź określoną pozycję (w problemistyce).

Najczęściej używane jest w sformułowaniu „strata tempa”, co oznacza wykonanie posunięcia bierką, którą po odpowiedzi przeciwnika należy ponownie wykonać posunięcie, np. w celu uniknięcia jej straty. Jednym z przykładów „straty tempa” we wczesnej fazie partii szachowej jest wariant klasyczny obrony skandynawskiej, powstający po posunięciach:

1.e4 d5 2.e:d5 H:d5 3.Sc3

Dzięki posunięciu skoczkiem białe zyskały tempo, gdyż czarne, aby nie stracić hetmana, muszą ponownie wykonać nim posunięcie. „Strata tempa” zazwyczaj jest błędem (chociaż w podanym przykładzie nim nie jest).

W problemistyce szachowej „tempo” oznacza pozycję, w której jedna ze stron zostaje zmuszona do wykonania niekorzystnego dla siebie posunięcia.

Ponieważ w wielu przypadkach jednej ze stron brakuje tylko pojedynczego posunięcia (na które nie ma czasu) do osiągnięcia wygranej, bądź remisu, szachy nazywane są niekiedy „tragedią jednego tempa”^[1].

Przypisy

Bibliografia

• W.Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom II, Warszawa 1987, s. 1230