Tenacious D
(c) Foto: Stefan Brending, CC BY-SA 3.0 Tenacious D (2016) | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Tenacious D (znani jako „The D”) – amerykański zespół rockowy, założony przez muzyków/aktorów Kyle’a Gassa i Jacka Blacka. Ich styl łączy rock z innymi stylami muzycznymi takimi jak folk metal, comedy rock i country rock. Są znani z ich rytmicznego klasycznego rocka i wulgarnej komedii. Zespół zdobył pierwszy rozgłos w roku 1999 kiedy zagrali w serialu pod tytułem Tenacious D w HBO, w którym Jack Black i Kyle Gass próbowali stworzyć The D (The Greatest Band in the World).
Historia
Ta sekcja od 2021-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Początki
Jack Black spotkał 24-letniego Kyle’a Gassa, kiedy miał 16 lat w Los Angeles w roku 1986, kiedy byli członkami grupy teatralnej „The Actors' Gang”. Black i Gass nie mogli siebie znieść, ale z biegiem czasu rozpracowali swoje różnice. Później Gass nauczył Blacka gry na gitarze i założyli zespół. Od kiedy obydwaj potrafili śpiewać i grać na gitarze, Black stał się głównym wokalistą a Gass głównym gitarzystą. Nazwa zespołu jest zaczerpnięta ze słów komentatora sportowego Marva Alberta, „tenacious d.”, czyli „zacięta o.” (obrona), termin określający agresywne krycie w koszykówce.
Seriale telewizyjne (1997–2000)
W 1997 HBO wypuściło dwa epizody Tenacious D w telewizji. Następne 4 epizody nie były publikowane aż do 1999 roku. Program był o trudnych początkach zespołu starającego się wejść na rynek muzyczny. Sześć odcinków zawierało utwory, które później zostały nagrane ponownie, stając się częścią pierwszego albumu, a także utwory, które nie zostały opublikowane do dzisiejszego dnia. Nazwy poszczególnych odcinków: The Search for Inspirado, Angel in Disguise, Death of the Dream, The Greatest Song in the World, The Fan i Road Gig.
Pierwszy album (2001–2003)
Tenacious D wydało Tenacious D (#38 w Wielkiej Brytanii), w 2001. Do pierwszego albumu poprosili o pomoc głównego wokalistę zespołu Foo Fighters – Dave’a Grohla do gry na perkusji, klawiszowca Page’a McConnella z Phish, gitarzystę Warrena Fitzgeralda z The Vandals, i basistę Steve’a McDonalda. The Dust Brothers wyprodukowali album. Większość utworów bazuje na mało popularnym serialu emitowanym w telewizji HBO.
Kilka utworów z tego albumu jest skitami, w których Jack i Kyle przechodzą pewnego rodzaju kreatywny proces albo przedstawiają argumenty, które prowadzą do następnej piosenki. Większość skitów zostało zaczerpniętych z ich show, zawierają więc unikatowy absurdalny humor.
Pierwszym singlem z tego albumu był „Wonderboy”, który stał się popularny w rockowych stacjach radiowych, zaś drugim była reklamująca zespół piosenka „Tribute”, stanowiąca hołd dla „najlepszej piosenki na świecie”.
Dwa następne single zostały wypuszczone w późniejszym okresie; jeden do utworu „Dio”, który był swoistym pokłonem dla Ronniego Jamesa Dio. W utworze zawarta była prośba zwrócona w kierunku Dio, aby przestał grać rocka i pozwolił zająć jego miejsce na szczycie. Dio bardzo polubił piosenkę i pozwolił zagrać Blackowi i Gassowi w jego teledysku „Push”. Ostatnim singlem było „Fuck Her Gently”, którego teledysk był w całości animowany przez Spümcø ze studia Ren and Stimpy.
W 2003, wydali DVD zatytułowaną The Complete Masterworks, która zawierała całą serię ich serialu TV, krótkie filmiki i koncert na żywo z londyńskiego Brixton Academy (nagrany 3 listopada 2002).
Film i drugi album (2004–2006)
W czerwcu 2004 roku, zespół zaczął pracować nad filmem pod tytułem Tenacious D in: The Pick of Destiny. Nagrywanie filmu zaczęło się w kwietniu 2005. Reżyserem jest Liam Lynch, który był także reżyserem teledysku „Tribute”. W maju 2005 rozpoczął nagrywać utwory do ścieżki dźwiękowej do filmu, która była zarazem drugim albumem zespołu. Film pokazuje fikcyjne początki zespołu i ich wspinanie się na szczyt. Premiera odbyła się 22 listopada 2006. Ścieżka dźwiękowa została wydana 14 listopada. Na płycie gościnnie wystąpili Ronnie James Dio oraz Meat Loaf, obaj w utworze „Kickapoo”. Meat Loaf wcielił się w ojca młodego Jacka Blacka, Dio zaś w siebie samego. W filmie wystąpił również Dave Grohl, grając rolę diabła.
Rize of the Fenix (2012)
Kolejny album Tenacious D – Rize of the Fenix ukazał się 15 maja 2012 roku, jednak już przed premierą został opublikowany w całości na oficjalnej stronie zespołu. W nagraniu po raz kolejny pomógł Dave Grohl z Foo Fighters (perkusja), a także John Spiker (gitara basowa, klawisze) i John Konesky (gitara elektryczna).
Muzycy
|
|
|
Pozostałe informacje
Ta sekcja od 2021-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Filmy
Pierwsze pojawienie się Blacka i Gassa grających razem odbyło się w filmie Bio-Dome (1996), następnie razem pojawili się w Telemaniak (1996), Saving Silverman oraz Shallow Hal, obu wypuszczonych w 2001. W filmie Bongwater (1997) Jack Black odgrywał postać Devlina, grającego Jesus Ranch, który został później wykorzystany do jednego odcinka serialu Tenacious D. W 2005 roku zagrali w filmie Tenacious D: The Pick of Destiny, a w 2009 zagrali razem w komedii Rok pierwszy (Year One), w której jednak Gass gra tylko epizodyczną rolę.
Inne zespoły
Kyle Gass gra na gitarze i jest wokalistą zespołu Trainwreck, w którym występuje pod pseudonimem „Klip Calhoun”. Członkiem tego zespołu jest także JR Reed (Lee), którego można było zobaczyć w jednym z odcinków serialu Tenacious D. Reed tworzy pod pseudonimem „Darryl Donald”.
Duet Black i Gass pojawia się również w teledyskach innych zespołów muzycznych, takich jak: „Push” zespołu Dio oraz „Learn to Fly” i „Low” zespołu Foo Fighters.
Dyskografia
- Albumy studyjne
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [2] | CAN [2] | GER [3] | CHE [4] | AUT [5] | AUS [6] | NZL [7] | UK [8] | ||||||||||||
Tenacious D |
| 33 | – | 96 | 91 | – | 13 | 11 | 38 |
| |||||||||
The Pick of Destiny |
| 8 | – | 47 | 81 | 64 | 35 | – | 10 | ||||||||||
Rize of the Fenix |
| 4 | 7 | 5 | 4 | 2 | 6 | 42 | 2 | ||||||||||
„–” oznacza, że album nie był notowany. |
- Single
Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [8] | AUS [13] | NZL [14] | |||||||||||||||||
„Wonderboy” | 2002 | 34 | 48 | – | Tenacious D | ||||||||||||||
„Tribute” | 84 | 4 | 9 | ||||||||||||||||
„POD” | 2006 | 24 | – | – | The Pick of Destiny | ||||||||||||||
„–” oznacza, że singel nie był notowany. |
- Albumy wideo
Tytuł | Dane dot. albumu | Certyfikat |
---|---|---|
The Complete Masterworks |
|
|
The Complete Masterworks 2 |
|
- Albumy koncertowe
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Live |
|
Nagrody i wyróżnienia
Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Przypis |
---|---|---|---|---|---|
2012 | Service To Rock | Tenacious D | Kerrang! Awards | Laur | [18] |
2013 | Comeback of the Year | Revolver Golden Gods Awards | Laur | [19] | |
2015 | Best Hard Rock/Metal Performance | „The Last in Line” | Nagroda Grammy | Laur | [20] |
Przypisy
- ↑ a b c Heather Phares: Tenacious D Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2016-07-03].
- ↑ a b Tenacious D Billboard Chart History (ang.). Billboard. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung (niem.). Musicline.de. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)].
- ↑ Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung (niem.). Hitparade.ch. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D/Longplay-Chartverfolgung (niem.). Austrian Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D Australian Albums Chart (ang.). Australian Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D New Zealand Albums Chart (ang.). Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ a b Tenacious D UK Chart History (ang.). Official Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D Tenacious D review (ang.). AllMusic. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ a b RIAA: Tenacious D (ang.). RIAA. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D The Pick of Destiny review (ang.). AllMusic. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Tenacious D Rize of the Fenix review (ang.). AllMusic. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D Australian Singles Chart (ang.). Australian Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D New Zealand Singles Chart (ang.). Charts. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D – The Complete Master Works (ang.). Discogs. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ The Complete Masterworks 2 (ang.). AllMusic. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Tenacious D – Live (ang.). Discogs. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Chad Childers: 2012 Kerrang! Awards Winners (ang.). Loudwire.com. [dostęp 2016-01-29].
- ↑ Robert Pasbani: REVOLVER GOLDEN GODS Awards 2013: Winners And Performance Highlights (ang.). Metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15].
- ↑ TENACIOUS D Wins 'Best Hard Rock/Metal Performance’ GRAMMY Award (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-15].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Sven Mandel, Licencja: CC BY-SA 4.0
Autor: Sven Mandel, Licencja: CC BY-SA 4.0
Autor: Sven Mandel, Licencja: CC BY-SA 4.0
(c) Foto: Stefan Brending, CC BY-SA 3.0
ARGO-Konzerte,Festival,Jack Black,Konzert,Kyle Gass,Livekonzert,Livemusik,Musik,RiP,Rock im Park 2016,Seat Zeppelin Stage,Tenacious D