Teodahad

Teodahad
Król Italii
Okres	od 534 do 536
Poprzednik	Atalaryk
Następca	Witiges
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	480 Tauresium
Data i miejsce śmierci	536 Rawenna
Matka	Amalafrida

Teodahad (zm. 536) - ostatni potomek królewskiej linii Amalów. Był siostrzeńcem Teodoryka Wielkiego, synem Amalafredy. Na tronie ostrogockim w Rawennie zasiadł po śmierci małoletniego Atalaryka, w czym pomogła mu Amalasunta, regentka Atalaryka. Teodahad prowadząc rokowania z Konstantynopolem zdecydował się uwięzić Amalasuntę, swoją byłą sojuszniczkę, na wyspie jeziora Bolsena, a potem ją zgładzić (535). Mimo zapewnień Teodahada i jego żony Gudeliwy o swojej niewinności, cesarz Konstantynopola wykorzystał zabójstwo Amalasunty jako pretekst do wszczęcia wojny z Ostrogotami. Wojska bizantyjskie zajęły Panonię oraz Sycylię. Po krótkiej kampanii w Afryce, wódz kontyngentu sycylijskiego - Belizariusz, przeprawił się na kontynent i zajął Neapol. Teodahad przybył do Rzymu, w którym stacjonowały główne siły gockie. Niezadowolenie gockich wojowników wywołało bunt przeciwko królowi. Teodahad w czasie ucieczki do Rawenny zginął z ręki Witigesa, który został jego następcą.

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona, 2005, Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 53, ​ISBN 83-85719-85-7​.

Władcy Włoch między 476 a 963 Regnum Italiæ (476-493) Odoaker (476–493) Królestwo Ostrogotów (493-553) Teodoryk (493–526) Atalaryk (526–534) Teodahad (534–536) Witiges (536–540) Ildibald (540–541) Eraryk (541) Totila (541–552) Teja (552–553) Królestwo Longobardów (565-775) Alboin (565–572) Klef (572–574) bezkrólewie (574–584) Autaris (584–590) Agilulf (590–616) Adaloald (616–626) Arioald (626–636) Rotari (636–652) Rodoald (652–653) Aripert I (653–661) Godepert (661–662) Perctarit (661–662) Grimoald (662–671) Garibald (671) Perctarit (671–688) Cunipert (688–689) Alahis (689) Cunipert (689–700) Liutpert (700–702) Raginpert (701) Aripert II (702–712) Ansprand (712) Liutprand (712–744) Hildeprand (744) Ratchis (744–749) Aistulf (749–756) Dezyderiusz (756–774) Frankijscy królowie Longobardów, następnie Włoch (774-963) Karolingowie Karol I Wielki (774–814) Pepin (781–810) Bernard (810–818) Ludwik I Pobożny (818–822) Lotar I (822–855) Ludwik II (855–875) Karol II Łysy (875–877) Karloman (877–879) Karol III Otyły (879–888) Arnulf z Karyntii (896–899) Ratold (896) Unruochingowie Berengar I (887–924) Gwidonowie Gwido (889–894) Lambert (891–897) Welfowie Rudolf II Burgundzki (924–926) Bosonidzi Ludwik III Ślepy (900–905) Hugo (926–947) Lotar II (931/947–950) Anskarydzi Berengar II (950–963) Adalbert (950–963) po 963 patrz władcy Niemiec