Teodor Ładyka
| Data urodzenia | 1 kwietnia 1926 |
|---|---|
| Data śmierci | 6 października 2014 |
| Zawód, zajęcie | historyk |
Teodor Ładyka (ur. 1 kwietnia 1926, zm. 6 października 2014) – polski historyk ruchu robotniczego.
Życiorys
Pracował w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR i w Instytucie Ruchu Robotniczego w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR.
Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie[1].
Wybrane publikacje
- Julian Marchlewski: materiały sesji naukowej z okazji 100 rocznicy urodzin, kom. red. Tadeusz Cieślak, Teodor Ładyka, Feliks Tych, Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968.
- Polska Partia Socjalistyczna (Frakcja Rewolucyjna) w latach 1906-1914, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1972.
- Berthold Puchert, Działalność niemieckiej IG Farbenindustrie w Polsce : problemy polityki gospodarczej faszyzmu niemieckiego w okupowanej Polsce w latach 1939-1945 ze szczególnym uwzględnieniem IG Farbenindustrie AG, z niem. przeł. Teodor Ładyka i Maria Meglicka, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1973.
- Historyczne doświadczenia KPZR i ZSRR, zespół aut. Jerzy Ciepielewski, Janusz W. Gołębiowski, Teodor Ładyka, pod red. T. Ładyki, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1975.
- (współautorzy: Norbert Kołomejczyk, Adam Koseski), Światowy system socjalistyczny, Warszawa 1975.
- Kraje rozwijające się : prawidłowości, tendencje i perspektywy, tł. z ros. Teodor Ładyka, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1977.
- Metodologiczne problemy ekonomii politycznej socjalizmu, pod red. L. I. Abałkina, przekł. z ros. Teodor Ładyka, Warszawa: PWN 1983.
- Przed XXVII Zjazdem KPZR [Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego] : nowa redakcja programu KPZR, propozycje zmian w statucie, kierunki rozwoju gospodarczego i społecznego ZSRR [Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich] na lata 1986-1990 i na okres do roku 2000, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1986.