Teodor I Laskarys

Teodor I Laskarys
Teodor I Laskarys, manuskrypt z XV w.
Cesarz bizantyński
Okres	od 1204 do 1222
Dane biograficzne
Dynastia	Laskarysowie
Data urodzenia	1174
Data śmierci	1222

Teodor I Laskarys (1174–1222) – cesarz nicejski w latach 1204-1222.

Życiorys

Był zięciem cesarza Aleksego III. Odznaczył się podczas oblężenia Konstantynopola przez wojska IV wyprawy krzyżowej (1203–1204). Po zdobyciu miasta przez krzyżowców zebrał pozostałych żołnierzy w Bitynii i osiedlił się w mieście Nicei, która stała się teraz nową stolicą. W 1204 został pokonany przez krzyżowców, ale z powodu najazdu Bułgarów musieli oni wrócić do Europy. Utworzył w Azji Mniejszej, Cesarstwo Nicejskie i w 1206 przyjął tytuł cesarza. W 1211 odniósł zwycięstwo nad Seldżukami w bitwie nad rzeką Menderes.

Jego pierwszą żoną była Anna, córka Aleksego III Angelosa. Z tego małżeństwa miał trzy córki:

• Irenę Laskarinę, późniejszą żonę Andronika Paleologa, a potem Jana III Watatzesa,^[1]
• Marię Laskarinę, późniejszą żonę króla Węgier Beli IV,
• Eudoksję Laskarinę, zaręczoną z cesarzem łacińskim – Robertem de Courtenay.

Gdy Anna umarła w 1212, ożenił się z Filippą, córką króla Armenii Rubena III. Małżeństwo to było anulowane rok później, a syn Konstantyn został wydziedziczony. Trzecią jego żoną była Maria de Courtenay, córka cesarza Piotra II de Courtenay i cesarzowej-regentki Jolanty Flandryjskiej. Z tego małżeństwa nie miał żadnych dzieci.

Przypisy