Teodor Kubina
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Biskup diecezjalny częstochowski | ||
| Okres sprawowania | 1926–1951 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 27 października 1906 | |
| Nominacja biskupia | 14 grudnia 1925 | |
| Sakra biskupia | 2 lutego 1926 | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
| Data konsekracji | 2 lutego 1926 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Teodor Kubina (ur. 16 kwietnia 1880 w Świętochłowicach, zm. 13 lutego 1951 w Częstochowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, pierwszy biskup diecezjalny częstochowski w latach 1926–1951.
Życiorys
Syn górnika Macieja Kubiny i jego żony Joanny Rolek[1]. Ukończywszy gimnazjum w Królewskiej Hucie, studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, skąd po semestrze nauki został przeniesiony do Rzymu. Tam uzyskał podwójny doktorat: z filozofii na Angelicum i z teologii na Gregorianum. Święcenia kapłańskie przyjął 27 października 1906. W następnym roku rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz najpierw w Mikołowie, a następnie w Królewskiej Hucie, na Pomorzu Zachodnim i w Berlinie. W 1917 został mianowany proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. W tym samym czasie wstąpił do Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", którego pozostawał aktywnym członkiem[2]. W 1923 został pierwszym redaktorem naczelnym tygodnika „Gość Niedzielny”.
14 grudnia 1925 został mianowany biskupem diecezjalnym nowo powstałej diecezji częstochowskiej. Sakrę biskupią przyjął na Jasnej Górze 2 lutego 1926. Utworzył seminarium duchowne oraz tygodnik „Niedziela”.
W lipcu 1946, w odpowiedzi na pogrom kielecki, jako jeden z nielicznych hierarchów kościelnych otwarcie i bezwzględnie potępił ten mord, co spotkało się z dezaprobatą prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda[3].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[4]
- Order Krzyża Południa III klasy (1934)[5].
Przypisy
- ↑ Mieczysław Patera: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku. Katowice 1996, s. 207.
- ↑ Srebrna księga Sokoła katowickiego – Śląska Biblioteka Cyfrowa, www.sbc.org.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
- ↑ A. Michnik: Pogrom kielecki. Dwa rachunki sumienia (II). wyborcza.pl, 2006-06-09. [dostęp 2013-02-14].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
- ↑ Diário Oficial da União (DOU). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22]. (port.).
Bibliografia
- Rocznik Świętochłowicki, t. IV, ISBN 83-907657-7-2.
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Teodora Kubiny na stronie archidiecezji częstochowskiej (arch.). [dostęp 2012-01-08].
- Teodor Kubina w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-10-21]
Media użyte na tej stronie
Baretka Komandora Orderu Krzyża Południa