Teodora Dąbrowska

Teodora Dąbrowska

Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1891 Warszawa
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1973 Warszawa
Zawód, zajęcie	rzeźbiarka, malarka

Grób Teodory Dąbrowskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Teodora Dąbrowska (ur. 9 listopada 1891 w Warszawie. zm. 10 grudnia 1973 tamże) – artystka rzeźbiarka, malarka, śpiewaczka.

Życiorys

Teodora z Borowskich Dąbrowska urodziła się 9 listopada 1891 w Warszawie, w rodzinie Juliana i Karoliny z Gortasewiczów^[1]. Ukończyła szkołę średnią w Warszawie. Studiowała rzeźbę u Hanny Nałkowskiej-Bickowej w Warszawie oraz u E. Bourdelle'a w Paryżu, u A. Madeyskiego w Rzymie i u Trena-Coste we Florencji. Swój świat artystyczny doskonaliła w Belgii i Finlandii. W Mediolanie uczyła się śpiewu.

Teodora Dąbrowska przy rzeźbie Marszałka Piłsudskiego (1932)

Tworzyła w zakresie rzeźby, medalierstwa, malarstwa i rysunku. Przed wojną członek ugrupowania artystycznego BLOK, Grupy Akwarelistów, Związku Zawodowego Artystów Rzeźbiarzy, Polskiego Towarzystwa Artystycznego, inicjatorka i współzałożycielka Komitetu Przyjaciół Sztuki Polskiej (1933). Brała czynny udział w pracach organizacyjnych i społecznych, m.in. w organizowaniu imprez artystycznych w których sama występowała śpiewając pieśni. Jej prace można było ujrzeć na wielu wystawach w latach 1927–1970.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 221-1-28,29)^[2].

Od 27 lipca 1913 była żoną Aleksandra Dąbrowskiego^[1].

Prace

• popiersie Marszałka Piłsudskiego (dyplom honorowy Zachęty)^[1]
• popiersie artysty malarza Kazimierza Lasockiego[1] (1938)^[3]

Przypisy

Bibliografia

• Artyści plastycy okręgu warszawskiego 1945–1970. Słownik biograficzny (przewodniczący rady programowej Andrzej Janota), Warszawa 1972, s. 106.