Teofil Szopa

Teofil Szopa – polski inżynier, polityk.

Od 1913 kierował pracami budowy Kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wilnie, według projektu Antoniego Wiwulskiego.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości u zarania II Rzeczypospolitej w grudniu 1918 był współtwórcą Polskiego Zjednoczenia Ludowego[1].

Po zajęciu Litwy Środkowej przez wojska gen. Żeligowskiego (bunt Żeligowskiego), 9 października 1920 był jednym z sygnatariuszy odezwy "Do ludności Litwy Środkowej", którzy jako członkowie Tymczasowej Komisji Rządzącej podpisali ją obok generała[2] (Szopa zasiadł w TKR jako przedstawiciel Straży Kresowej[3]). W strukturze Tymczasowej Komisji Rządzącej 12 października 1920 Teofil Szopa został mianowany przez Naczelnego dowódcę Wojsk Litwy Środkowej gen. Lucjana Żeligowskiego na stanowisko Dyrektora Departamentu Przemysłu Handlu i Odbudowy oraz tymczasowo na funkcję dyrektora Departamentu Skarbu[4].

Jego córką była malarka Barbara Houwalt (1911-2005).

Przypisy

  1. ↑ Wieści ze stolicy Litwy. „Ziemia Lubelska”, s. 2, Nr 606 z 14 grudnia 1918. 
  2. ↑ Odezwa rządu Litwy środkowej. „Kurjer Warszawski”, s. 1-2, Nr 296 z 25 października 1920. 
  3. ↑ Joanna Gierowska-Kałłaur. Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka. „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”. XLIV, s. 32, 2009. ISSN 1230-5057. 
  4. ↑ Dekret no 2 Naczelnego dowódcy Wojsk Litwy Środkowej. „Dziennik Urzędowy Tymczasowej Komisji Rządzącej”, s. 2, Nr 1 z 17 listopada 1920. Tymczasowa Komisja Rządząca.