Teofil z Antiochii

Teofil z Antiochii
Patriarcha Antiochii
Kraj działania	Cesarstwo Rzymskie
Data śmierci	18 października 183
Patriarcha Antiochii
Okres sprawowania	169–182
Wyznanie	pierwotne chrześcijaństwo
Kościół	Patriarchat Antiocheński
Wybór patriarchy	169

Teofil z Antiochii (żył w II w. po Chrystusie) – siódmy patriarcha Antiochii, apologeta chrześcijański, m.in. autor dzieła Do Autolika (Ad Autolycum).

Życiorys

O życiu Teofila z Antiochii niewiele wiadomo. Urodził się i wychował w rodzinie pogańskiej. Chrześcijaństwo przyjął w wieku dojrzałym po dokładnej analizie Pisma Świętego. Został biskupem w Antiochii Syryjskiej.

Święty

Teofil jest czczony jako święty w Kościele katolickim, gdzie wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 13 października, jak i w Cerkwi prawosławnej – wspomnienie wypada 6 grudnia.

Nauczanie

O grzechu pierworodnym

Na temat upadku człowieka biskup Antiochii pisał w dziele Do Autolika. Styl Teofila, jako biskupa, duszpasterza, był prosty i dzięki temu jaśniej ukazywał doktrynę chrześcijańską. Wskazywał na fakt stworzenia mężczyzny i kobiety razem, by było jasne, że zostali uczynieni przez tego samego, jedynego Boga^[1]. Była to aluzja anty-gnostycka. Zostali oni uczynieni potencjalnie śmiertelnymi, tzn. nie mieli umrzeć, ale też nie byli nieśmiertelni. Adam był w stanie duchowego dziecięctwa, zdolny do zdobywania wiedzy stopniowo, według woli Opatrzności^[2]. Upadek i jego konsekwencje, opisane przez Księgę Rodzaju, Teofil rozumiał dosłownie. To, że opowiadanie biblijne jest prawdziwe, możemy stwierdzić poprzez nasze własne doświadczenie: bóle rodzenia, zawstydzenie węża, który wije się po ziemi^[3]. Bóg wygnał człowieka z raju na jakiś czas, by mógł odpokutować swoją winę^[4].

Bibliografia

Przekład polski jego dzieła:

• Do Autolika. W: Pierwsi apologeci greccy. Kwadratus, Arystydes z Aten, Aryston z Pelli, Justyn Męczennik, Tacjan Syryjczyk, Micjades, Apolinary z Hierapolis, Teofil z Antiochii, Hermiasz. ks. Leszek Misiarczyk (przekład, wstęp i przypisy), ks. Józef Naumowicz (oprac). Kraków: Wydawnictwo „M”, 2004, seria: Biblioteka Ojców Kościoła 24.

Przypisy