Teofilakt (Gubin)

Teofilakt

Fiodor Gubin
Biskup kaukaski i jekatierinodarski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	marzec 1818 Markowce
Data śmierci	11 maja 1872
Biskup kaukaski i jekatierinodarski
Okres sprawowania	1862–1872
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kaukaska i jekaterinodarska
Śluby zakonne	8 marca 1842
Diakonat	15 marca 1842
Prezbiterat	28 czerwca 1842
Sakra biskupia	2 października 1860

Teofilakt, imię świeckie Fiodor Dmitrijewicz Gubin (ur. w marcu 1818 w Markowcach, gubernia kałuska, zm. 11 maja 1872) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył szkołę ludową w Kałudze, zaś w latach 1832–1838 ukończył seminarium duchowne w tym samym mieście. W 1838 podjął wyższe studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc studentem, 8 marca 1842 złożył wieczyste śluby mnisze, 15 marca tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, a 28 czerwca – na hieromnicha. W tym samym roku, po ukończeniu szkoły, został wykładowcą przedmiotów teologicznych oraz inspektorem seminarium duchownego w Ołońcu^[1]. W 1843 uzyskał tytuł magistra nauk teologicznych^[1]. W 1850 został rektorem seminarium duchownego w Kałudze. Po siedmiu latach został przeniesiony na analogiczne stanowisko w seminarium w Krzemieńcu. Równocześnie został przełożonym monasteru św. Jana Miłościwego w Małych Zahajcach, dziekanem klasztorów eparchii wołyńskiej oraz cenzorem głoszonych na jej terytorium kazań^[1].

2 października 1860 przyjął chirotonię na biskupa staro-russkiego, wikariusza eparchii nowogrodzkiej. Dwa lata później został biskupem kaukaskim i jekatierinodarskim (stawropolskim). W Stawropolu otworzył bezpłatną szkołę niedzielną przy miejscowym seminarium duchownym^[1].

Zmarł w 1872 na katar żołądka^[1] i został pochowany w soborze katedralnym w Stawropolu^[2].

Biskup Teofilakt czczony jest lokalnie jako święty^[2].

Przypisy