Teognost (Bodoriak)
| Jarosław Iwanowycz Bodoriak Ярослав Іванович Бодоряк | |
| Biskup bohorodczański | |
 | |
| Kraj działania | Ukraina |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1989 Zełene, obwód iwanofrankiwski, Ukraińska SRR |
| Biskup bohorodczański | |
| Okres sprawowania | od 2022 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Kościół Prawosławny Ukrainy |
| Inkardynacja | Eparchia iwanofrankiwsko-halicka |
| Śluby zakonne | 28 marca 2008 |
| Diakonat | 30 marca 2008 |
| Prezbiterat | 24 kwietnia 2008 |
| Nominacja biskupia | 2 lutego 2022 |
| Chirotonia biskupia | 13 lutego 2022 |
| Data konsekracji | 13 lutego 2022 |
|---|---|
| Miejscowość | Kijów |
| Miejsce | Sobór św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach |
| Konsekrator | Epifaniusz (Dumenko) |
| Współkonsekratorzy | Symeon (Szostacki), Joazaf (Wasyłykiw), Klemens (Kuszcz), Aleksander (Drabynko), Hilarion (Procyk), Eustraty (Zoria), Tichon (Petraniuk), Agapit (Humeniuk), Julian (Hatała), Paweł (Jurystyj) |
Teognost, imię świeckie Jarosław Iwanowycz Bodoriak (ur. 11 sierpnia 1989 w Zełenem) – biskup Kościoła Prawosławnego Ukrainy[1].
Życiorys
Średnie wykształcenie uzyskał w rodzinnej miejscowości. W latach 2006–2011 był słuchaczem Iwanofrankiwskiego Instytutu Teologicznego. W 2010 r. rozpoczął studia na Podkarpackim Uniwersytecie Narodowym im. Wasyla Stefanyka, które ukończył w 2014 r. obroną pracy magisterskiej poświęconej życiu mnichów Skitu Maniawskiego w XVII–XVIII w.[1]
28 marca 2008 r. przed arcybiskupem iwanofrankiwskim i halickim Joazafem złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Teognost, ku czci św. Teognosta metropolity kijowskiego. 2 dni później z rąk tego samego hierarchy otrzymał święcenia diakońskie, a 24 kwietnia 2008 r. – kapłańskie. W 2009 r. został przewodniczącym Bractwa Młodzieżowego im. św. Jana Teologa eparchii iwanofrankiwskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego. W latach 2009–2013 niósł posługę w Sołotwinie (początkowo w kaplicy szpitalnej, następnie jako proboszcz parafii św. Pantelejmona). W 2011 r. został przełożonym skitu Przemienienia Pańskiego podlegającego Monasterowi Maniawskiemu. W 2012 r. objął kierownictwo wydziału ds. młodzieży przy zarządzie eparchii iwanofrankiwskiej. 15 sierpnia 2013 r. podniesiony do godności ihumena[1].
W 2013 r. został wykładowcą oraz wizytatorem, a następnie prorektorem ds. pracy dydaktycznej Iwanofrankiwskiego Instytutu Teologicznego. 29 lutego 2016 r. mianowany namiestnikiem Skitu Maniawskiego. W tym samym roku objął obowiązki rektora Iwanofrankiwskiego Instytutu Teologicznego. W 2017 r. rozpoczął studia podyplomowe w Kijowskiej Akademii Duchownej UKP PK. 25 czerwca 2018 r. otrzymał godność archimandryty[1].
W 2019 r. został proboszczem parafii Świętych Piotra i Pawła w Bohorodczanach. W lipcu tego samego roku mianowany administratorem eparchii iwanofrankiwsko-halickiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy[a]. Od lipca 2021 r. – po przeniesieniu do eparchii kijowskiej – służył w monasterze św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach[1].
2 lutego 2022 r., postanowieniem Świętego Synodu Kościoła Prawosławnego Ukrainy otrzymał nominację na biskupa bohorodczańskiego, wikariusza eparchii iwanofrankiwsko-halickiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 13 lutego tego samego roku w soborze św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach w Kijowie, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Epifaniusza[1].
Uwagi
- ↑ Do 15 grudnia 2018 r. była to eparchia iwanofrankiwska Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego.
Przypisy
Media użyte na tej stronie