Terasa nadzalewowa
Terasa nadzalewowa[1] lub taras nadzalewowy[2] – forma ukształtowania terenu występująca w dolinach rzecznych, rodzaj terasy. Jest to płaski teren znajdujący się powyżej terasy zalewowej, a więc obszaru zalewanego przez rzeki przy wysokich stanach wody. Jest pozostałością po dawniejszej terasie zalewowej. Powstaje, gdy rzeka wcina się w głąb osadów rzecznych tworząc niżej położone koryto rzeczne i nową terasę zalewową[1].
W dolinach rzecznych może występować kilka poziomów teras nadzalewowych[3].
Przypisy
- ↑ a b Małgorzata Świątek , Wprowadzenie do hydrologii wód powierzchniowych i locji śródlądowej, 29 listopada 2017 [dostęp 2020-10-09] .
- ↑ Henryk Banaszuk , Zależność układu przestrzennego, wykształcenia litologicznego i cech profilowych mad od budowy geomorfologicznej doliny zalewowej rzek niżowych na przykładzie odcinka doliny Narwi, „Roczniki Gleboznawcze”, XXXVIII (3), Warszawa 1987, s. 104 .
- ↑ Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 36–38. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2020-10-09].
Media użyte na tej stronie
Autor: Darekk2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dolina Wisły w Warszawie - bardzo schematyczny przekrój poprzeczny. Zaznaczone taras zalewowy i tarasy nadzalewowe, Dolina Wisły, wysoczyzny (Równina Warszawska i Równina Wołomińska), skarpa Warszawska, Wisła, starorzecza, wały przeciwpowodziowe.