Teresa Baranowska-George

Teresa Baranowska-George
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1926
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

30 marca 2017
Szczecin

Profesor nauk medycznych
Specjalność: okulistyka
Alma Mater

Akademia Medyczna w Szczecinie

Doktorat

1961 – medycyna
PAM w Szczecinie

Habilitacja

1972 – medycyna
PAM w Szczecinie

Profesura

1989

Zatrudnienie
Uczelnia

Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie

Okres zatrudn.

1950 -

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Teresa Baranowska-George (ur. 24 stycznia 1920[1] lub 1926[2][3][4] w Piotrkowie Trybunalskim[1], zm. 30 marca 2017 w Szczecinie[5]) – polska okulistka, strabolog, profesor medycyny. Współautorka szczecińskiej metody leczenia zeza[1].

Życiorys

W latach 1945–1949 studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego, a następnie (1951) na Akademii Medycznej w Szczecinie (PAM), gdzie została zatrudniona w 1950, doktoryzowała się w 1961 i pracowała do 1969[1]. W 1970 na krótko wróciła do rodzinnego Piotrkowa, by pokierować oddziałem okulistycznym Szpitala Miejskiego[1]. Dwa lata później (1972) otrzymała w Szczecinie habilitację i została tam kierownikiem Kliniki Okulistycznej[1]. W 1983 objęła funkcję kierownika I Kliniki Okulistycznej i Zakładu Patofizjologii Narządu Wzroku szczecińskiej PAM[1]. W 1989 został jej nadany tytuł naukowy profesora nauk medycznych.

Była członkiem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Zasiadała ponadto we władzach szczecińskiej Fundacji na rzecz Zapobiegania Ślepocie i Niedowidzeniu[6]. Od 1963 była członkiem PZPR[1].

Zainteresowania badawcze i kliniczne T. Baranowskiej-George dotyczyły m.in. leczenia zeza. Publikowała w czasopismach krajowych i zagranicznych, m.in. w Klinice Ocznej, gdzie zasiadała w komitecie honorowym[7].

Autorka opracowania „Leczenie zeza ze szczególnym uwzględnieniem metody szczecińskiej” (wyd. 1983, ISBN 978-83-200-1068-8) oraz skryptu „Okulistyka współczesna w zarysie”. Współautorka 3-tomowego podręcznika „Okulistyka współczesna” wydanego pod redakcją Witolda Orłowskiego[8].

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1987, s. 43-44. ISBN 83-223-2339-5.
  2. Encyklopedia Szczecina, wyd. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 2015, s. 45
  3. Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD)
  4. Wspomnienie o prof. dr. hab. n. med. Teresie Baranowskiej-George (1926–2017), w Pomorski Uniwersytet Medyczny. Biuletyn Informacyjny, nr 2 (96) z 2017
  5. Zmarła Profesor Teresa Baranowska-George. pum.edu.pl. [dostęp 2017-04-04].
  6. Fundacja na rzecz Zapobiegania Ślepocie i Niedowidzeniu. ngo.pl. [dostęp 2015-05-27].
  7. Redakcja. Klinika Oczna. [dostęp 2015-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)].
  8. Baranowska-George, Teresa (1920- ). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2017-04-04].

Bibliografia

Linki zewnętrzne