Teresa Kulak

Teresa Maria Kulak
Data i miejsce urodzenia

16 października 1941
Donaborów

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Polski i powszechna XIX-XX w., polska myśl polityczna XIX i XX w., dzieje Śląska XVIII-XX w.
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1975

Habilitacja

1988

Profesura

12 czerwca 1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Uniwersytet Opolski

Teresa Maria Kulak (ur. 16 października 1941 w Donaborowie koło Kępna) – polska historyk specjalizująca się w historii Polski i historii powszechnej XIX i XX wieku, polskiej myśli politycznej XIX i XX wieku, dziejach Śląska XVIII-XX wieku oraz historii Niemiec, nauczyciel akademicki związana z Uniwersytetem Wrocławskim i Uniwersytetem Opolskim.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej oraz uzyskaniu świadectwa dojrzałości studiowała w latach 1962–1967 historię na Uniwersytecie Wrocławskim. Po otrzymaniu tytułu magistra[a][1] pracowała przez rok w Bibliotece Uniwersyteckiej, a następnie w Zakładzie Historii Sztuki Polskiej Akademii Nauk[2].

W 1970 została pracownikiem Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W tym okresie interesowała się polską myślą polityczną przełomu XIX i XX wieku, pracując w zespole badaczy dziejów tego problemu pod kierunkiem prof. Henryka Zielińskiego. W 1975 uzyskała stopień naukowy doktora nauk historycznych na podstawie pracy pt. Antypolska propaganda dolnośląskich władz prowincjonalnych w latach 1922–1933. Po jej opublikowaniu w 1982 otrzymała nagrodę Ministra Edukacji Narodowej w kategorii najlepszych prac doktorskich. W 1988 odbyła kolokwium habilitacyjne, na podstawie rozprawy nt.: Jan Ludwik Popławski 1854-1908. Biografia polityczna, za którą otrzymała w 1990 również nagrodę MEN. W 1989 uzyskała stanowisko docenta, a w 1992 stanowisko profesora nadzwyczajnego. Ostatnim szczeblem jej kariery naukowej było otrzymanie w 1997 roku stanowiska profesora zwyczajnego po uzyskaniu w tym samym roku od prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego tytułu profesora nauk humanistycznych[2].

W latach 90. XX wieku związała się z Instytutem Historii Uniwersytetu Opolskiego. Na swojej macierzystej uczelni pełniła od 1984 funkcję wicedyrektora Instytutu Historycznego do spraw dydaktycznych. W 1990 została kierownikiem Śląskoznawczego Studium Doktoranckiego przy Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez trzy kadencje zasiadała w senackiej komisji do spraw wydawnictw uniwersyteckich, pełniąc w ostatnich dwóch latach, 1995-1996 funkcję przewodniczącej tej komisji. Objęła także stanowisko kierownika Zakładu Historii Polski i Powszechnej XIX i XX wieku Instytutu Historycznego UWr., a w lutym 2010 została redaktorem naczelnym Śląskiego Kwartalnika Historycznego Sobótka. Weszła w skład prezydium Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk. Była wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego[3]. Z kolei na Uniwersytecie Opolskim została kierownikiem Katedry Krajów Europy Środkowo-Wschodniej[4]. W 2013 przeszła na emeryturę.

Dorobek naukowy

Zainteresowania badawcze Teresy Kulak koncentrują się wokół zagadnień związanych z[2]:

  • dziejami Polski XIX i XX wieku,
  • historią ruchu narodowo-demokratycznego na obszarze ziem polskich,
  • dziejami polskiej myśli politycznej XIX i XX wieku,
  • dziejami politycznymi, społecznymi i narodowymi Śląska od 1740 roku po współczesność,
  • dziejami Wrocławia, głównie w czasach pruskich,
  • badaniami nad przeszłością i teraźniejszością naukowego środowiska wrocławskiego,
  • historią kobiet.

Do jej najważniejszych publikacji naukowych należą[b]:

  • Jan Ludwik Popławski – biografia polityczna, 1994
  • Wrocław: przewodnik historyczny, 1997
  • Syców i okolice od czasów najdawniejszych po współczesność (wraz z Wojciechem Mrozowiczem), 2000
  • Historia Wrocławia. T. 2, Od twierdzy fryderycjańskiej do twierdzy hitlerowskiej, 2001
  • Historia Uniwersytetu Wrocławskiego 1702-2002 (wraz z Mieczysławem Paterem, Wojciechem Wrzesińskim), 2002

Uwagi

  1. Jej praca magisterska pisana na seminarium prof. Henryka Zielińskiego poruszała problematykę polskiej opinii publicznej wobec Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1933.
  2. Dane na podstawie Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego, stan na XII 2013 roku.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne